Өлең, жыр, ақындар

Ақ жауын

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 870
Ақ жауын жауды, ағыл да тегіл,
Кемпірқосақ боп, көңілім егіл.
Күй төкті, жаным, жылаудан іскен,
Себезгі сезім жүрекке себіл.

Ақ жауын жауды, ақтарылды аспан,
Шомылдым нұрға, шақта мұң басқан.
Бұлбұлым есін жыйғандай күйде,
Лала, раушандар бақта гүл ашқан.

Ақ жауын-өмір, төгіліп өткен,
Күйім азалы – егіліп, шектен.
Сұңқылдап, жылап, Иесін іздер,
Аспан боп, бүгін, сөгіліп кеткен.

Ақ жауын – әлем, аңқыды бүгін,
Кеуделерді от боп, шарпыды жырым.
Домбыра-жүрегін күйдіріп жатыр,
Жарығымен есті ап, жан күні бүгін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние жалған екен

  • 0
  • 0

Мына дүниенің сыртына – шығып кеткелі, мен қашан,
Іздеуді қойған, таныстар – жердің бетіне қонбасам.
Көкжиектегі алауға ілініп қалған – қан-жоса ән,
Дүние – жалған екен!

Толық

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Қарап көріңіз