Күз

Жат жұртқа ұзап кеткен соң
Сыңсып қыз-көктем,
Жаз-аруды да ұзатып салып
Күз жеткен.
Құстармен бірге
Ілесіп әсем күй кеткен,
Күз-жеңешесі
Жасауын жаздың жиды еппен...
Үйіріп бұлтты
Жанарын күннің жасқады,
Сары алашаны
Далаға төсеп тастады.
Сонан соң
Сары көйлегін киіп көлбеңдеп,
Бау-бақшаларды
Аралап кетті серуендеп.
Сары түске бояп
Қайыңның жасыл шашбауын,
Қарашы, тегі,
Ерте-кеш тыным таппауын!
Дегендей
Жасыл түсін даланың жоямын,
Өшіріп жатыр
Аязбен сорып бояуын.
Сезіліп-ақ тұр
Еңбекшілдігі боса да,
Жапырақтарға
Қалыпты толып босаға.
Демімен үрлеп
Сыпырып жаздың іздерін,
Шаршауды білмей
Күйбеңдеп жатыр күз-келін...

---