Өлең, жыр, ақындар

Оралу

  • 11.02.2022
  • 0
  • 0
  • 782
(аударма)

Отаныма оралдым,
Қарсы алады мені алдан сары далам,
Шөлден, талай азаптан арылмаған.
Қоштасқан кез секілді, сағынышпен
жасын төгеді туған жер тағы маған.
Азап кештім, талпындым саған қарай,
Мен де өзіңді өзіңше сағына алам.
Талай елді армансыз араладым,
Дәл өзіңдей көрдім мен дала барын.
Ол далада арманшыл құстар менен
батыл жандар бар екен, паналадым.
Кен іздейді қопарып қара құмды.
Жатады үнсіз тіл қатпай дала мұңды.
Сонда сені, туған жер, елестеттім,
Елестеттім еңбеккер адамыңды.
Олар менің туысым, қандастарым,
Қол ұстастым солармен, жалғасты әнім.
Әділетке, күреске шақырды ылғи
Сол жандарды мен жазған бар дастаным,
Мен сол үшін қуылдым, жасырындым,
Еркіндікке, шындыққа ғашық ұлмын,
Үнім асқақ. Тұрады ол әшкере қып
Зұлымдығын екі бет ғасырымның.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Сүйген - сұлу

  • 0
  • 1

Сенің көзің көк те емес, қара да емес -
қой көзді деп атайды мұндайларды.
Ол көздердің оты да ғажап емес,
бірақ маған сол жанар нұрдай мәңгі.

Толық

Жүректің төрт мезгілі

  • 0
  • 0

Күн өткесін біз екеуміз
көрісер ме екенбіз...
Сол сағатқа сағынысып жетерміз...
Таңданамын мына мен;

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар