Өлең, жыр, ақындар

Оралу

  • 11.02.2022
  • 0
  • 0
  • 923
(аударма)

Отаныма оралдым,
Қарсы алады мені алдан сары далам,
Шөлден, талай азаптан арылмаған.
Қоштасқан кез секілді, сағынышпен
жасын төгеді туған жер тағы маған.
Азап кештім, талпындым саған қарай,
Мен де өзіңді өзіңше сағына алам.
Талай елді армансыз араладым,
Дәл өзіңдей көрдім мен дала барын.
Ол далада арманшыл құстар менен
батыл жандар бар екен, паналадым.
Кен іздейді қопарып қара құмды.
Жатады үнсіз тіл қатпай дала мұңды.
Сонда сені, туған жер, елестеттім,
Елестеттім еңбеккер адамыңды.
Олар менің туысым, қандастарым,
Қол ұстастым солармен, жалғасты әнім.
Әділетке, күреске шақырды ылғи
Сол жандарды мен жазған бар дастаным,
Мен сол үшін қуылдым, жасырындым,
Еркіндікке, шындыққа ғашық ұлмын,
Үнім асқақ. Тұрады ол әшкере қып
Зұлымдығын екі бет ғасырымның.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тек осы жер

  • 0
  • 0

Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!

Толық

Сен мені шынымен осы сағынбайсың ба

  • 0
  • 0

Сен мені шынымен осы сағынбайсың ба,
оған да от болып
беріліп жалындайсың ба?
Оны да мендей елжіреп, аймалайсың ба,

Толық

Бақытты ғой арманы жоқ адамдар

  • 0
  • 0

Бақытты ғой арманы жоқ адамдар;
өз басынан еш қасірет кешпеген,
өздері ойлап бір мәселе шешпеген,
бейқам әке, ойсыз шеше, олардың

Толық

Қарап көріңіз