Өлең, жыр, ақындар

Оралу

  • 11.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1016
(аударма)

Отаныма оралдым,
Қарсы алады мені алдан сары далам,
Шөлден, талай азаптан арылмаған.
Қоштасқан кез секілді, сағынышпен
жасын төгеді туған жер тағы маған.
Азап кештім, талпындым саған қарай,
Мен де өзіңді өзіңше сағына алам.
Талай елді армансыз араладым,
Дәл өзіңдей көрдім мен дала барын.
Ол далада арманшыл құстар менен
батыл жандар бар екен, паналадым.
Кен іздейді қопарып қара құмды.
Жатады үнсіз тіл қатпай дала мұңды.
Сонда сені, туған жер, елестеттім,
Елестеттім еңбеккер адамыңды.
Олар менің туысым, қандастарым,
Қол ұстастым солармен, жалғасты әнім.
Әділетке, күреске шақырды ылғи
Сол жандарды мен жазған бар дастаным,
Мен сол үшін қуылдым, жасырындым,
Еркіндікке, шындыққа ғашық ұлмын,
Үнім асқақ. Тұрады ол әшкере қып
Зұлымдығын екі бет ғасырымның.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тауқымет

  • 0
  • 0

Күн көрудің қиыны-ай,
көз тартқанмен гүл-өңір.
Айрандайын ұйымай,
іріп жатқан бір өмір.

Толық

Кетпейсің ұшып сен неге

  • 0
  • 0

Кетпейсің ұшып сен неге,
жүрегім - жалғыз құс-бағым?
Қамалап қойып кеудеме,
қанша жыл сені ұстадым.

Толық

Заман перзентінің үні

  • 0
  • 0

Сұмдықтың бәрі – ішімде
жылтырап жүрген сыртым тек.
Ескерткішке ұқсас мүсінге
жақындай алмас жұрт үркек.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар