Өлең, жыр, ақындар

Биіктер

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1903
(аударма)

Өседі биік шынарлар
сұңғыла көкке бас сұғып.
Қызыға қарар ұландар
көзінен кейде жас шығып:
«Бақытты-ау, шіркін, үлкендер —
төбесін сүйген жеке Қүн!»
Жастар-ай, егер білсеңдер
биіктік тылсым екенін.
Қаншама биік өссең де,
шырқауың алда түрғандай.
Өс, өрле, шыңға жет сен де,
биіктікті аңса муңданбай!
Арманнан албырт күй ұғын
(армансыздарда сөнеді от),
алынған әрбір биігің
көрінер сонда төбе боп.

ФАЗУ АЛИЕВА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Прометей

  • 0
  • 0

Ақ қардық беті — қара дақ —
көлеңкесі екен қыранның,
қапыда жанын жаралап,
таяу ма құздан құлар күн...

Толық

Шаттану

  • 0
  • 1

Сай-саладан шаттық пен күлкі ағылып,
сыңғыр қағып бұлақтар, қырқа жібіп,
"Қыстың сызы қалмаған жазғытұрым"
келді міне бізге де гүл тағынып.

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Үнсіздік даласында,
азап пен тұнған шерге
шаң, тозаң арасында
гүлдейді жырлар сенде.

Толық

Қарап көріңіз