Өлең, жыр, ақындар

Қаңтардың жарып құрсағын

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 807
(аударма)

Қаңтардың жарып құрсағын,
жылжиды тамшы қақтардай –
бейне бір дүние - нұр сағым
ұстатпай ағып жатқандай.
Менің де жаным қаңтардай
өзіңнен ғана тапты нәр.
Жылуың сенің жалтармай,
жүректі Күн боп қаққылар.
Жүрегім - дабыл. Күн - суық.
Тамшыға не жоқ бұл шақта?!
Бұрқасындарға тұншығып,
аязға тоңып тұрсақ та!
Жалғанның барлық тірлігін
өлшеймін сендік болмыспен –
жылуың - менің күн нұрым,
ашуың тектес әр қыспен.
Ерудің осы мәні не?
Жылусыз мен де семер ем.
Құбылыстардың бәріне
сенбеймін бірақ неге мен?
Жанымның мұзы тым қалың,
еруі де оның қиын-ды.
Жүректі қинап түрғаным,
сұрақтар шырмап миымды.
Тамшыда ой жоқ бұл жайлы –
сорғалап жатыр мүң қалмай.
Ал мені аяз тырнайды
қасірет төніп тұрғандай.

ИВАН ДРАЧ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болар іс

  • 0
  • 0

Қыз бөлмеден шығарып,
жапты есікті жай ғана.
Түк үқпады бұл анық,
жайлы, тыныш айнала.

Толық

Өмір - сен

  • 0
  • 0

Балалық шақтың әнімен,
балауса, балғын сәнімен
ертегілердің елінен
еркелей басып келіп ем.

Толық

Әкелікті сезіну

  • 0
  • 0

Сен туғанда маған қонған бақ дедім,
исің жұпар, шырын-балдай тәтті едің.
Ортамызда құлыншақтай құлдырап
қызық еді былдырлаған сәттерің.

Толық

Қарап көріңіз