Өлең, жыр, ақындар

Қаңтардың жарып құрсағын

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1018
(аударма)

Қаңтардың жарып құрсағын,
жылжиды тамшы қақтардай –
бейне бір дүние - нұр сағым
ұстатпай ағып жатқандай.
Менің де жаным қаңтардай
өзіңнен ғана тапты нәр.
Жылуың сенің жалтармай,
жүректі Күн боп қаққылар.
Жүрегім - дабыл. Күн - суық.
Тамшыға не жоқ бұл шақта?!
Бұрқасындарға тұншығып,
аязға тоңып тұрсақ та!
Жалғанның барлық тірлігін
өлшеймін сендік болмыспен –
жылуың - менің күн нұрым,
ашуың тектес әр қыспен.
Ерудің осы мәні не?
Жылусыз мен де семер ем.
Құбылыстардың бәріне
сенбеймін бірақ неге мен?
Жанымның мұзы тым қалың,
еруі де оның қиын-ды.
Жүректі қинап түрғаным,
сұрақтар шырмап миымды.
Тамшыда ой жоқ бұл жайлы –
сорғалап жатыр мүң қалмай.
Ал мені аяз тырнайды
қасірет төніп тұрғандай.

ИВАН ДРАЧ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарғыл тірлік

  • 0
  • 0

Аспан тарғыл, жер тарғыл, тарғыл үміт,
төзім - тасты жұқартты жаңбыр үгіп.
Сары даладай сабырлы санама кеп
сахараның құйыны салды бүлік.

Толық

Нарын

  • 0
  • 0

Таңдары құм Нарынның алтындаған,
күмістей құмдары бар жарқылдаған.
Кешегі ерлер жортқан құба жонда
асқақ күй, аспандаған ән тыңдағам.

Толық

Бота, тайлақ және мен

  • 0
  • 0

Кейде құлап қаласың
тәй-тәй басқан баладай.
Қорада асыр саласың,
Сүтке тойсаң, қомағай!

Толық

Қарап көріңіз