Өлең, жыр, ақындар

Қуаныш

  • 11.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1889
(аударма)

Мен жазамын өлеңді
Қарапайым жандарға
Талпынатын арманға
Нан мен судан өзге бір
арманы жоқ жалғанда.
Көңілі аппақ кіршіксіз,
Жаны таза ардан да.
Мен жазамын халық үшін
Оқып бір күн жырымды,
Естиді одан бір үнді.
Не қуантты, жылатты –
ұғады олар сырымды.
Егіншінің көзінен
От ұшады жалындап,
Мұңсыз күнін сагынбақ.
Балықшы да үмітпен
Кетеді алға адымдап.
Айтады олар мен жайлы
Дос екен-ау бізге деп,
Сол жетеді. Ойым жоқ
Басқа бақыт іздемек.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауылдар шақырғанда

  • 0
  • 0

Мұндай аппақ қыс болмаған,
бұлт болмаған қауырсындай.
Қаланы көк түс торлаған –
түтін өрлеп дамылсыз, жай.

Толық

Партеногенез

  • 0
  • 0

Маған ақыл үйретуші мықтылар
күннен-күнге есалаң боп барады,
бірінің де жағдайы жоқ түкті ұғар,
мен де оларды тыңдағаным шамалы.

Толық

Япыр-ау, қайда кеткен шуақты өлең?

  • 0
  • 0

«Япыр-ау, қайда кеткен шуақты өлең?
шуақты өлең жазғанға құр ат берем!»-
деп бүгін жыр іздейтін адам бар ма –
біреу мені іздесе қуат көрем.

Толық

Қарап көріңіз