Ханша

(аударма)

Сенен де сұлу арулар бар қаншама,
ұнайтын тіпті баршаға.
Жұрт айтып жүрген тамсана
ақылды да асқақ әйелдер көп-ақ болса да,
теңедім сені ханшаға.
Көшеде жалғыз сылаңдап жалғыз жүр
мейлі,
ешкім де көзге ілмейді.
Көре алмайды олар алтын мен
жақұт тәжіңді,
ханша деп біреу білмейді.
Білмейді
өзің жүрген жер қанша күнгейлі...
Сен кіріп келсең жарқырап,
денемде барлық өзендер тасыр сарқырап.
Дүние сонда шалқиды шатты әуеннен,
көңілден барлық тынышсыздықты тартып ап.
Ол үнді, жаным, екеуміз ғана естиміз,
Қос жүрек сосын алқынад...
***
Маған атқан жүрт оғы жаралайды сені де,
Маған ерген қаңқу сөз —
пасықтардың кегі де!
Ұйқтамайсың күрсініп соның бәрін ойлаудан,
Тіршіліктің заңы ғой, оған, жаным, кейіме.
Жауы арылмас соңынан сұм болайын мен мейлі,
Адалдарға көп жауыз қанды қылыш сермейді.
Махаббатым, мен сенің өңің түгіл түсіңде
қанжарменен жаныңды жаралатқым келмейді.
Менде осылай, сүйіктім,
түсініксіз бір сыр бар.
Келеке етіп қалмайды арт жағымнан
кіл сұмдар.
Құрту үшін мені ылғи өсек айтып былшылдар.
Махаббатым,
бұл маған берген сыйы тағдырдың,
Сыбағасы мүмкін бұл
шындықты айтқан ақ жырдың.
Қанды ауызын қайшылап,
еріп келеді соңымнан,
Көңіл қоймай, елемей,
өзін де әбден дал қылдым.
***
Еске аласың қысқы орманды,
Еске аласың ақ қарды.
Онда талай құстар бар-ды
Мекен еткен қапталды.
Еске аласың қар астында
бүрсеңдеген көктерді.
Қаптапты қу ағаш мұнда
Гүл теретін бөктерді.
Еске аласың қар астында
сен әкелген жас талды.
Еске аласың үнсіз өткен,
Ессіз өткен шақтарды.
Бұл өмірден қол ұстасып
асамыз біз таңдарға.
Қол ұстассақ, толып, тасып
Жетеміз біз арманға.
***
Бүгіннен бастап сен мендіксің, қалқашым.
Ұйқташы, мұң, жұмыс, ой -
бәрі тарқасын.
Түн мейлі түнерсін, маған ол батқан ба,
Жанымда жарқырап сен ұйқтап жатқанда.
Мендегі от құшақ ашылмас басқаға,
Ер маған қымсынбай, сезімді жасқама.
Тұманды түнектен өтеміз қатар біз,
Бар дәмін өмірдің біз бірге татармыз.
Ұйқыда жатсаң да құшасың күлімдеп,
Нәп-нәзік денеңмен дірілдеп,
Айымсың кеудемде орныққан бүгін кеп.
Мен болсам айдында қалықтап барамын,
Кеудемде шымылдық жамылған жанарың.
Сан тағдыр күйзелген,
күрсінген тірлікте
Өзіңсіз жоқпын мен,
Жоқпын мен, қарағым.
***
Неткен ғажап, сүйіктім,
Сені түнде бір төсекте сезінген,
Әр түн сайын бір дене боп көз ілген.
Қатпар-қатпар ойларым мен мұңдарым
Бір секілді өзіңмен.
Түс толқыны, сүйіктім,
Жүрегіңді жетелейді теңізге,
Арман бізде теңізбенен егіз бе?!
Махаббатым, шарқ ұрасың сен ылғи
түсіңде де, өңіңде де мені іздеп.
Екеумізді алғаш өмір бастарда
Махаббаттың дәу толқыны тастарға
лақтырды ғой, бірге жаралансын деп,
Сонсын бірге көтерді ғой аспанға,
бір қайғыға екеуі де күйсін деп,
сүйсе екеуі өліп-өшіп сүйсін деп,
Төзбесе егер осы бастан түйсін деп.
Ал ендеше
махаббаттың күйігінен жасқанба!
***
Уақыт деген аяуды білмейді екен,
Қырау шалып барады самайларды.
Жанымызда жастық шақ жүрмей ме екен,
Мынау әжім жүзіңде қалай қалды?
Алақанды күйдіріп жанады уақыт,
Күйдіріп жүр сенің де қолдарыңды.
Өміріңді келідей барады уатып,
Кінәлаймын осыған сонда кімді!
Ұзақ жолым менің де қысқаруда,
Уақыт, жылдар коймайды жанамалап.
Болмайды екен бүл уақыт күш,
қаруға,
қоя алмаймыз біз оны және қамап.
Уақыт ізі тастың да келбетінде,
Ешбір нәрсе жоқ одан құтылары.
Уақыт деген осылай жер бетінде
Із қалдырмай мәңгіге сыпырады.
* * *
Мен өліп, қалсаң артымда,
Сен өліп, қалсам артыңда,
Анамыз - Жерді сатпаймыз,
Қайғыдан, оттан сақтаймыз
екеуміз басқан қалпында.
Шаң басқан бидай сабағын,
Құтырған желін жағаның,
Сені мен мені, арайлым,
Ықтырып уақыт ақ айдын
Барады сүйреп сан ағын.
Кездескен алғаш беткейде,
Көк шалғын естен кетпей ме?
Махаббат деген сол, жаным,
Онда жоқ қақпа, қорғаның,
Кінәмшіл келер тек кейде.
Махаббат - мәңгі, сеніңдер,
(азабын мейлі шегіңдер).
Ол - өзен. Болмас шет мұнда,
Өзгеріп тұрар тек мұнда
жағалаулар мен еріндер.
***
Сенің жұпар иісіңнен
тұла-бойым исінген.
Ауа мен таң, түндерде
саған ғана сүйсінгем.
Мен жаралсам қайтадан
тек өзіңнен жай табам.
Балтырыңнан өбетін
ақ бидай боп жайқалам.
Жанарыңнан сыр ұқсам –
жанарымнан нұр ұшқан.
Гүл ерніңді тос маған,
мен сүюді ұмытсам.
Жаралы аңдай жүргем мен,
сен кездесіп сергігем.
Жолықтырған өзіңе
Сүйдім мынау Жерді мен.

ПАБЛО НЕРУДА

---