Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық тілеймін

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1485
(аударма)

Менің мынау шаршап біткен жаныма
Бір тыныштық керек боп тұр тағы да.
Қазір маған керек емес ештеңе,
Тек бес нәрсе сіңіп кеткен қаныма.
Сол бесеуі тірлігімнің тірегі,
Соларменен көңілім де түледі.
Біріншіден, махаббаттың пәктігі,
Сүйіктімнің мен деп соққан жүрегі.
Екіншіден, күздің сұлу шақтары,
Сап-сары ала жапырақтар бақтағы
Жерге кұлап кұшақтасып жатқаны.
Үшіншіден, жапалақтап кар жауып,
Ұзақ түндер әрең-әрең таңға ауып
тұратұғын қыстың долы күндері
Ынтық етіп жүр мені.
Төртіншіден, қажет менің жаныма,
Жайбарақат жаз күні,
Сәрідегі бозторғайдың сазды үні.
Бесіншіден, сенің сұлу көздерің
қадалмаса маған, ешбір төзбедім.
Онсыз маған өмір де жоқ, жыр да жоқ,
Елеңдетпеді бал қылығы өзгенің.
Тек осылар керек маған, достарым,
Басқа ештеңе бұл өмірден тоспадым.
Бұл тірлікте біраз ғұмыр жасадым.
Енді ажал да, білем, құшақ ашарын.
Жүрек шіркін тоқтағысы келмейді,
Бірақ өмір заңына не жасармын.
Тыныштық бер дегеніме, барлығың
өлді екен деп қалмаңыздар дәл бүгін.
Өлгенім жоқ, өлмейтін де шығармын,
Жасай берем, жыр боп өтеді әр күнім.
Менің жаным Жер секілді бір жұмбақ,
Байлығын да жасыратын мың жылдап.
Бірақ бір кез ақтарылар ол байлық,
Бұғып мәңгі жата алмайды сырды ұрлап.
Мен де қазір байлығымды ақтарып,
Тасып жүрмін шаттанып.
Қазіргідей бақытты боп көрмедім,
Сондықтан да келіспейді өлгенім.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досат ақынның Саулық болысқа айтқаны

  • 0
  • 0

Ей, Малбайдың ұлы Саулық-ау,
ұят пен ардан жасқанбай,
кердеңдеп қадам басқандай,
тарландай тарпаң ерлердің

Толық

Әуеде ұшып жүрген көк көбелек

  • 0
  • 0

«Әуеде ұшып жүрген көк көбелек».
Сезімін қандай жүрек төккен ерек?
Үй салмай, мүсіндемей, мешіт соқпай,
тарихын әнмен өрген не еткен ел ек?

Толық

Қимастарым

  • 0
  • 0

Достар барда
тірліктің күйбеңіне қалмай батып,
қимастық сезімдерді жалғайды уақыт,
өмірдің сан тараулы жолдарында

Толық

Қарап көріңіз