Өлең, жыр, ақындар

Сәкеннің ұлы

  • 19.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1143
Күн кешіп келеді елім былағайлы,
тумады бізге әйтеуір күн арайлы.
Мариям – ақын апам марқұм маған,
айтып еді жылап тұрып мына жайды.
…Кез еді ол – қара-қара, ақ та қара,
қоғамда шындық жоқта бақ қона ма?
Сәкеннің сүйген жарын бір топ солдат
Көкшеден келеді айдап Ақмолаға.
Ойпыр-ай, замананың күші ағын ба,
жеңгеміз батып терең құса-мұңға
пойызда келе жатты жадап – жүдеп
үш жасар жалғыз ұлы құшағында.
«Сәкенім, келсеңші, - деп, - тозды жаным»…
күбірлер белесіне боз жылғаның.
Сезбеді ол сырқат ұлдың жол үстінде
алдында жатып мәңгі көз жұмғанын.
Жер сұрғылт, көк те сұрғылт мұңайғандай,
қаптаған қанден, жерде құмай қалмай.
Солдаттар жас денені алды тартып,
Гүлбарам жатты талып жылай да алмай.
Кеудесін жеңгеміздің зар мекендеп,
өлгенше өксіп өтті «жан көкем» деп,
асылдың тұяғындай жалғыз ұлдың
сүйегі қай жырада қалды екен деп.
Шындық жоқ бұл күнде де, майданда әркім,
тірліктің заңы ма бұл, қайран қалдым.
Ей, тағдыр, кім береді шын жазасын
тарихта әділеттен тайғандардың?
1997



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мықты болса ұлдары...

  • 0
  • 0

Қызғалдақтай қырдағы,
қыз Құртқадай жырдағы
қыздар сұлу көрінер,
құтты болса құндағы,

Толық

Кейде

  • 0
  • 0

Жұрттың бәрі жексұрын –
ер жігіті, таң қызы.
Жақтырмаймын ешбірін,
мені ұқпайды жалғызы.

Толық

Шығарып салдың мені

  • 0
  • 0

Шығарып салдың мені:
аэропортта – ызы-шу, жан дүрмегі.
Қуаныш, мұң алмасып көңілімде,
жүрегімнің басталды бал күндері,

Толық

Қарап көріңіз