Өлең, жыр, ақындар

Жүрегімнің келеді жорамалы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 667
Жүрегімнің келеді жорамалы,
түсінгем жоқ өзім де оған әлі;
ал кетіскен достардың бәрі маған
түбінде бір қайтадан оралады.
Өкінішке оранып жүректері,
жан болмысы, сезімі тілеп мені,
үйіріне оралған жылқыдайын
жуас, ойлы, келеді жүдеп, тегі.
Сонау күні себеп қып бір өкпені,
достығымды, жанымды күл еткені,
ұйқым менен күлкімді тонап алып,
жүрегімді қопсытып мұң еккені;
есалаң боп, келе алмай шешімге де,
барды екен деп бұл жайға досым неге,
оны қимай күнәға, кесірге де,
айыптағам өзімді, басқаларды…
сарсаң күнім ұмыт па, есіңде ме?
Зарығудан түн болып барлық таңым,
быт-шыт қылған денемнің қалдықтарын
құрастырып, қайтадан адам бола
бастағаным…
Осыны бар ма ұққаның?
Арманды Ақансерідей құлап әнім,
«құс жастықты құшақтап жылағаным»,
тәй басқаным сүйретіп сүлдерімді.
Бүгін тағы балаша қуанарым –
талай күндер өтсе де не бір алаң,
келуі емес бас иіп кері маған –
кеше, бұрын достасқан жандарымның
болмағаны, әйтеуір, тегін адам!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түрмеге хат

  • 0
  • 0

Салғандай тыпырлатып жанды мұзға,
шырылдап күн кешсем де қарлы құзда,
жүргенде Сіз биікте, білесіз ғой,
бармап ем «ағатайлап» алдыңызға.

Толық

Жан беріп, жан алысар дос іздедім

  • 0
  • 0

Жан беріп, жан алысар дос іздедім,
дос деген ұғымым да тосын менің.
Майысып-қайыспайтын болмысымнан
морт сынбас майысқақтар шошыр керім.

Толық

Көктем - сезім

  • 0
  • 0

Сағыныш көктемінің
жаныңнан өткені — мұң.
Сезімдер мұздақтанып,
жүрегің сыздап, талып…

Толық

Қарап көріңіз