Өлең, жыр, ақындар

Оғыланды тауы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1353
Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
жусан иісінен нәр алып.
Жұлдыздар көктен қарайды самсап қадалып.
Алдымда тұтас көкжиек құшып тау жатыр
ықтын болардай жолаушы жетсе жаны арып.
Ойымша – сонда маған да пана болатын
жылы бір ұя бары анық.
Құлама құзы – тайғанақ,
тәубаға келдім – қарап ем
қатерін төгіп тұрғандай маған бар әлем.
Қастерлі тауда қасиет бардай жарылқар
шықпай жүргенді жаны әрең.
Келесің мұнда сырласу үшін сақтанбай
өзіңмен, армен, даламен.
Түн құшып жатыр бұл маң да…
Жарқ етер екен таң қашан?
Сенімсіз түнде үмітімді немен жалғасам?
Ал, менің әлі сапарым қанша алдымда,
күш құяр жанға жолымда сәуле – бар ма шам?
Әлі де біраз жолым болмайтын секілді-ау,
Оғыланды тауда бір түнеп қуат алмасам!
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай...

  • 0
  • 1

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай,
Батпан зілдер бассада жүр тарылмай.
Шідірлеулі көңілді зулат, жырым,
Баяғының құс қанат тұлпарындай.

Толық

Әзіл

  • 0
  • 0

Жабырқап жүргеннен бе жүдеп кей күн –
елпіл жоқ, меңіреу бір түнектеймін.
«Аспаннан құлап қапты – анау жерде
Күн жатыр!» – десе біреу, дір етпеймін.

Толық

Қай жерде отырса да қарлығашың

  • 0
  • 4

Қай жерде отырса
да қарлығашың,
сен оның
жүрегінде, жанындасың.

Толық

Қарап көріңіз