Өлең, жыр, ақындар

Оғыланды тауы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 989
Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
жусан иісінен нәр алып.
Жұлдыздар көктен қарайды самсап қадалып.
Алдымда тұтас көкжиек құшып тау жатыр
ықтын болардай жолаушы жетсе жаны арып.
Ойымша – сонда маған да пана болатын
жылы бір ұя бары анық.
Құлама құзы – тайғанақ,
тәубаға келдім – қарап ем
қатерін төгіп тұрғандай маған бар әлем.
Қастерлі тауда қасиет бардай жарылқар
шықпай жүргенді жаны әрең.
Келесің мұнда сырласу үшін сақтанбай
өзіңмен, армен, даламен.
Түн құшып жатыр бұл маң да…
Жарқ етер екен таң қашан?
Сенімсіз түнде үмітімді немен жалғасам?
Ал, менің әлі сапарым қанша алдымда,
күш құяр жанға жолымда сәуле – бар ма шам?
Әлі де біраз жолым болмайтын секілді-ау,
Оғыланды тауда бір түнеп қуат алмасам!
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәркембайдың Абайға шағынуы

  • 0
  • 0

Мынау заман, Абай-ау, неткен заман,
адалдықты маңдайға тепкен заман.
Кедей-кепшік тентіреп тірлік кешіп,
біздің елден береке кеткен заман.

Толық

Келгеніңде сапардан арып-ашып

  • 0
  • 0

Келгеніңде сапардан арып-ашып
(өз ұяңа әйтеуір жаның асық),
жүрегімен сағынып, жылап-күліп
қарсы алса ғой біреулер жамырасып.

Толық

Тыныштық тілеймін

  • 0
  • 0

Менің мынау шаршап біткен жаныма
Бір тыныштық керек боп тұр тағы да.
Қазір маған керек емес ештеңе,
Тек бес нәрсе сіңіп кеткен қаныма.

Толық

Қарап көріңіз