Өлең, жыр, ақындар

Күн жұтады тірлікті, жер екшейді

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 953
Күн жұтады тірлікті, жер екшейді,
күңкілдеумен күні өткен ел өспейді.
Соны ойласам, күңкілдің құрбаны боп
өліп кеткен ойларым елестейді.
Ол ойлардың орнында – тыртық кілең,
сыздатқанда жасымды іркіп, күлем.
Тұла бойда сау тамтық жоқ та шығар –
шұрқ тесік, секілді жыртық кілем.
Ой жетілер тамыры тереңдесе,
тереңдейді топырақ кемелдесе.
Сәбидейін бойыма біткен екен,
тууға оны тиіспін мен ендеше!
Мүмкін ойым арудай Ай мүсінді,
мүмкін зәрлі кесір ме қайғысы улы,
жабыққанның бәріне нұр беретін
мөлдірлік пе әлде бір жайлы, сырлы.
Ана іштегі болашақ баласының
тілейді ылғи жалғанмен жарасымын.
Дана болып туа ма, шала болып –
қорғайды ана өбектеп жан асылын.
Ойран салып есердің, естінің де,
ойларыма хақы жоқ тепсінуге.
Тірі тұрсам – жақсысы, жаманы ма –
шерткізбеймін ешкімге ешбірін де!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 0
  • 0

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -

Толық

Қасиет көп адамда табынардай

  • 0
  • 1

Қасиет көп адамда табынардай,
(шығара алмай қалмаса бағы жанбай),
ең керімі солардың - жат біреуді
сүйіп, жақсы көруі жаны қалмай.

Толық

Ұл балаға бата

  • 0
  • 0

Жүсіптің дидарын берсін,
Мұхамбеттің иманын берсін,
жаныңа даланың кеңдігін берсін,
Әзірет Әлидің ерлігін берсін,

Толық

Қарап көріңіз