Өлең, жыр, ақындар

Жаман үйдің қонағы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1069
Жолаушыны қарсы алып,
күтіп-бақтық қонақтай.
Үй тазалап шаршадық,
шыбын-шіркей жолатпай.
Мен бұрышқа қамалдым,
күтемін деп әлгіні.
Езуінен баламның
жырып бердім дәмдіні.
Төрді соған арнадық,
тыныш бөлме – жатқаны.
Балаларым сандалып,
жатар орын таппады.
Кетсе еді ғой аз қонып,
жатып алмай бір апта.
Мен отырмын мәз болып,
екі езуім құлақта.
Қоңданайын деді ме –
көтеріліп шоқтығы,
қапелімде еліне
кететұғын жоқ түрі.
Үйіндей-ақ балдыздың
билеп-төстеп барады.
Қожамыздай дәл біздің
жұмсап келін-баланы.
Немереме зекіріп,
берекені кетірді.
Үйімізге жеті жұт
қоса келген секілді.
Атамызға қадірлі
"Әй" дейтіні басталды.
Мұжығындай кәдімгі
бәрімізді жасқады.
Енді қайттік? Ол әлі
көз алартар қосыма.
"Жаман үйдің қонағы
билер" деген осы да!
Құрметтеген салтым не
кез-келгенді төре деп.
Жарбаң қағып әркімге…
өзіме де со керек!
1988



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыңдашы, жан досым-ай

  • 0
  • 1

Тыңдашы, жан досым-ай,
біз енді жүреміз бе мәңгі осылай:
екі жақта жалғыздан жылап, күліп,
бірімізге біріміз құлақ түріп,

Толық

Көрмесем де ел қорғап, жорыққа еніп

  • 0
  • 0

Көрмесем де ел қорғап, жорыққа еніп,
болмашыға жүрдік тер төгіп келіп,
жылағанға жүгірдім жүрегімнің
мейірімін, жылуын бөліп беріп.

Толық

Достарым, ортам, қоғамым

  • 0
  • 0

Достарым, ортам, қоғамым,
оларсыз, семем, соламын.
Салқындық сеуіп, сырт берсе,
көңілімде – кірбің, жоқ әнім,

Толық

Қарап көріңіз