Өлең, жыр, ақындар

Жан бағу

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 849
Заман дегенің қасқыр ма
сескенер қарулы арсыздан?
Зорлықтың табаны астында
адалдықты көріп жаншылған
жүрегім сыздап, қан ысып,
ашыған айрандай бұзылам.
Үстелдеріне жабысып,
жан баққандарға қызығам.
Орнынан тұрса құлардай –
алдарында тік жар – ұшпа тұр.
Кеуделерінен шыға алмай
адалдық атты құс жатыр.
Құнар қалмады қырымда,
заманның сең-сең мұзынан.
Келеді екен-ау шынында
жұтаған жұртқа жүз ылаң.
Қыл көпірде әлде тұр ма адам,
ойлана да алмай жұрт бұғар.
Құйын мінезді бұл заман
жан бақпағанды ықтырар.
1989



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен маған тамыр жайдың

  • 0
  • 0

Сен маған тамыр жайдың,
(мен жүргенмін көзімнен арылмай мұң),
содан бері туғандай жанымда Ай, Күн:
бей-жай тірлік тағы да былай қалып,

Толық

Сүйдім сені

  • 0
  • 0

Ұнатып ем,
гүл атып ем
орнағандай жаныма Күн.
Күйіп-жанған

Толық

Қамалу

  • 0
  • 0

Көздеріңмен құрық салдың,
тұтқындадың, тұрып қалдым.
Сенсіз жүрсем, жетер қайғым -
енді өзіңнен кете алмаймын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер