Өлең, жыр, ақындар

Жан бағу

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 904
Заман дегенің қасқыр ма
сескенер қарулы арсыздан?
Зорлықтың табаны астында
адалдықты көріп жаншылған
жүрегім сыздап, қан ысып,
ашыған айрандай бұзылам.
Үстелдеріне жабысып,
жан баққандарға қызығам.
Орнынан тұрса құлардай –
алдарында тік жар – ұшпа тұр.
Кеуделерінен шыға алмай
адалдық атты құс жатыр.
Құнар қалмады қырымда,
заманның сең-сең мұзынан.
Келеді екен-ау шынында
жұтаған жұртқа жүз ылаң.
Қыл көпірде әлде тұр ма адам,
ойлана да алмай жұрт бұғар.
Құйын мінезді бұл заман
жан бақпағанды ықтырар.
1989



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ашыну

  • 0
  • 0

Құртқым келмейді ешкімді,
Не дейді маған осы жұрт?
жер бетінен көшіріп
не жазықсыз өшігіп,

Толық

Он екі жыл өткенде

  • 0
  • 0

Айнакөл жатыр бабында,
Баяғы қалпы - көркі күн...
Тоқтаған мынау шағыңда
Неге сен қайта толқыдың?

Толық

Қызғанып қалма, жаным, сен

  • 0
  • 3

Біреулер менің қолымды қысса, жаныма қейде
күліп кеп,
қызғанып қалма, жаным, сен:
сен үшін ғана құрметтеп мені тұратын шығар

Толық

Қарап көріңіз