Өлең, жыр, ақындар

Жұт

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 977
Есігім алды көкорай шалғын еді,
таза ауамен тазартар таңғы лебі.
Атамыздың көзіндей аула-қора,
айран, қымыз – жүдеген жанның емі.
Қозы қарын қарбыз бен қауын, бағым,
қаны-қарық болатын ауыл, маңым.
Бар мүлікті сатты да көрінгенге
быт-шыт қылды бір күнде бауырларым.
Босағасы бұзылды үйімнің де,
түйе кетті біреуде, сиыр кімде,
«Бұларың не?» - дегенде, еститінім:
«Күнелт енді күркеңде, қиыңды үрле!»
Көзден бұлбұл ұшты да балғын күнім,
енді жаутаң қағады әркімге ұлым.
Бабалардың жұртында шалажансар
қайырлаған балықтай қалдым бүгін.
1999



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шықпайды деп ойлама жастан дана

  • 0
  • 0

Шықпайды деп ойлама жастан дана,
кәрі-жасы болмайтын тастар ғана.
Миы да жоқ, ойы жоқ шалдар қанша
басын бұлдар орап ап ақ шалмаға.

Толық

Менің байтақ Отаным

  • 0
  • 0

Есімде бала шағым. Алда — мұрат.
Сыры мол өмір — әлем ашты есігін.
Сен жайлы ойламаппын онда бірақ,
Отаным — Өзбекстан, ақ бесігім!

Толық

Не істеу керек?

  • 0
  • 0

О, сол соғыс!
Уақыттың
қан жаудырған кезі еді.
Ол қайғыны бақыт, Күн

Толық

Қарап көріңіз