Жұт
Есігім алды көкорай шалғын еді,
таза ауамен тазартар таңғы лебі.
Атамыздың көзіндей аула-қора,
айран, қымыз – жүдеген жанның емі.
Қозы қарын қарбыз бен қауын, бағым,
қаны-қарық болатын ауыл, маңым.
Бар мүлікті сатты да көрінгенге
быт-шыт қылды бір күнде бауырларым.
Босағасы бұзылды үйімнің де,
түйе кетті біреуде, сиыр кімде,
«Бұларың не?» - дегенде, еститінім:
«Күнелт енді күркеңде, қиыңды үрле!»
Көзден бұлбұл ұшты да балғын күнім,
енді жаутаң қағады әркімге ұлым.
Бабалардың жұртында шалажансар
қайырлаған балықтай қалдым бүгін.
1999
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі