Өлең, жыр, ақындар

Татумен тіршіліктің ащы зарын

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 674
Татумен тіршіліктің ащы зарын
өмірден кеткенде ерте жақсыларым,
жарамай жоқтауға да, жылауға да,
сағалап жүрдің бәрің басшы жағын.
Ере алмай алай-түлей ағымдарға
көшеде көсем жүрек жарылғанда,
жымиып жылысқансың,
«Асылым!» – деп
сөйлеуге бүгін құқың, арың бар ма?
Елемей елім деген ұланды ерен,
есіртіп жағымпазды қыран деп ең.
Жыққанда ойлыны орға қайсың болдың
«Ойпырм-ай, обал болды-ау бұған?!» – деген?.
Куәмін, маған аян бұрынғы әнің,
бас ұрып биліктіге жығылғаның.
Ел қамын жейтін жалғыз өздерің боп,
көсемсіп қалыпсыңдар бүгін бәрің.
Елім деп безегенмен жүйрік тілін,
ерсіген ерсілердің түйдік сырын.
Қылмыскер – ел қамы емес, өз қамы үшін
сойылын соғатындар биліктінің.
1994



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болар іс

  • 0
  • 0

Қыз бөлмеден шығарып,
жапты есікті жай ғана.
Түк үқпады бұл анық,
жайлы, тыныш айнала.

Толық

Үміт және үкім

  • 0
  • 0

Биіктерге қомдайтын қанатыңды,
түседі еске кей жәйлар бала күнгі.
…Ағамменен жарыса домбыра алып,
тартқан болам «Абылды», «Нар атуды».

Толық

Биіктер

  • 0
  • 0

Өседі биік шынарлар
сұңғыла көкке бас сұғып.
Қызыға қарар ұландар
көзінен кейде жас шығып:

Толық

Қарап көріңіз