Өлең, жыр, ақындар

Айша бибі

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 7995
Қанша рет қанша тұрды жырлы дала?
Жадына жазған жалғыз күн-ғұлама!
Бабамның куәсіндей Айша-Бибі,
Қадалған құбажолға бір мұнара.
Қандай жан сезімі үшін тартты азап?
Ал өзім елестетем шақты ғажап,
Сезімді шертіп, мәнін паш еткендей, аты қазақ.
Өмірдің жолдары ма,тондары ма?
Тұрғандай түсеңгіріп тоң жаныма,
Тәубе де, жер бетінде шын сезімнің болғанына!
Сол жігіт құлай сүйген Айшагүлді,
Күн сайын көру үшін жасыл өрден.
Қоңыр күздер жүрегі күңіреніп,
Жасымен мұнараның тасын кешкен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңеулер

  • 0
  • 0

Керегесі астасып қара жермен,
қара құйын алса да жаға, жеңнен
тапжылмайтын халықтай, мықтылығы
қамалдарға ұқсайды дала керген.

Толық

Біздің елде көктем-ау...

  • 0
  • 0

Толқындарың бұрқанып,
таңдарыңнан нұр тамып,
көк аспанның төсінде
алқа қылып Күн тағып,

Толық

Мен қорқамын

  • 0
  • 2

Мен қорқамын:
екеуімізге арманның да,
таңдардың да ортағын;
қуаныштың,

Толық

Қарап көріңіз