Өлең, жыр, ақындар

Қарсыз дала. Ызғырық

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 659
Қарсыз дала. Ызғырық.
Қара суық. Қатқақ жер.
Жүргізбейді түзде ұлып
маңдайыңнан жасқап жел.
Таяу қыста жұт бар ма –
қасқырлардан түршігем.
Көшіп-қонып бұлттар да,
аспанда да бір сүрең.
Суық сорып, жақ солған...
Қиял - жазғы бір күнің.
Сүр иісіне мас болған
түске енеді тірлігің.
Екі аттылы. Отар. Мал.
Әңгіме тек қыс жайлы.
Сең-сең тонды шопандар
бабаларына ұқсайды.
Шопан халқы мықты әлі,
бұдан асқан батыл кім?!
Мұздақ қатқан мұрттары
найзасындай батырдың!
1976



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем

  • 0
  • 1

Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,
осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,

Толық

Жер мен адам

  • 0
  • 0

Кетті адамнан шүкірлік,
қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.

Толық

Жыр жазу деген – азап, от

  • 0
  • 0

Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар