Өлең, жыр, ақындар

Суретші

  • 24.02.2022
  • 0
  • 0
  • 2799
Мен сурет саламын.
мен сурет саламын,
салғаныма қуанып,
өзім де таң қаламын.
Жалаңаяқ қыз бала
жүгіреді жылғада.
Домбырашы жігіт тұр,
айналасы — гүл дала.
Алыс жолға қарады,
жігіт ұзап барады.
Биік шыңдар жырақта,
қар жамылған қабағы.
Киіз үй. Қыр. Ауыл да
көміліп тұр сағымға.
Көкорайда от жағып,
атам отыр жанында.
Соның бәрін саламын,
өзім де таң қаламын.
Бояу, қағаз, келіңдер,
маған көмек беріңдер!
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің бесігім

  • 0
  • 0

Аймалаған, емдеген,
ессе жұпар қырдан жел.
Мені аялап, тербеген
ақ бесігім — туған жер.

Толық

Ақ пен қара туралы ақиқат

  • 0
  • 0

Сонау бір шуақты шақ, балаң күнде
жыртылып не батқан жоқ жағам кірге.
Жұпыны тірлігіміз. Қала жақтан
ақ фартук алып келді ағам бірде.

Толық

Мансап үйі

  • 0
  • 0

Мансап үйі – қақпақты қыш құмыра,
енсең орар рақат ыстығына.
Өскен сайын мансаптың баспалдағы
соғұрлым мол былығы, бықсығы да.

Толық

Қарап көріңіз