Өлең, жыр, ақындар

Суретші

  • 24.02.2022
  • 0
  • 0
  • 2862
Мен сурет саламын.
мен сурет саламын,
салғаныма қуанып,
өзім де таң қаламын.
Жалаңаяқ қыз бала
жүгіреді жылғада.
Домбырашы жігіт тұр,
айналасы — гүл дала.
Алыс жолға қарады,
жігіт ұзап барады.
Биік шыңдар жырақта,
қар жамылған қабағы.
Киіз үй. Қыр. Ауыл да
көміліп тұр сағымға.
Көкорайда от жағып,
атам отыр жанында.
Соның бәрін саламын,
өзім де таң қаламын.
Бояу, қағаз, келіңдер,
маған көмек беріңдер!
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан

  • 0
  • 0

Менің жаным шыбын ба шыныменен?
Шығып кетсе болғаны – бүгін өлем?
Жаным – шыбын және де біреу өзі…
Айтшы, дәлелдейсіңдер мұны немен?

Толық

Мексика

  • 0
  • 0

Өзендердің сағасын,
Теңіздердің жағасын
Мекендеген халықтар не заманнан.
Көкірегін Жердің еміп өтсем деп,

Толық

Нарын

  • 0
  • 2

Атырау – ақжарқын ел, жыршы далам,
ән мен күй көкірегінде тыншымаған.
Бабамның тері тамған топырағыңнан
әрқашан жас жаныма сусын алам.

Толық

Қарап көріңіз