Өлең, жыр, ақындар

Қоштасу

  • 01.03.2022
  • 0
  • 0
  • 1817
Әлдилеп ақ сүт берген қайран анам,
жан әкем жанарымен аймалаған,
қош, менің аяулы асыл әжетайым,
қарағым келеді деп, Ай қараған.
Қайырмасы: Қош, ауыл-құндағым,
балалық жылдарым,
достарым бір жүрген,
бір ойнап, бір күлген,
ертегі көктемім,
білмеппін өткенін…
Қыз-тағдыр осылай –
амалым жоқ менің.
Жеңгелер бал тамызған таңдайыма,
жапсырып жақсыларын тал бойыма,
аялап, еркелеткен ағаларым,
жүретін шаң тигізбей маңдайыма.
Қайырмасы.
Өсіп ем күміс күліп шашбауымда,
бұл тағдыр қыз балаға тасбауыр ма?!
Аттанып ақ ұямнан шыныменен,
жас келін атанам ба басқа ауылда?
Қайырмасы.
1990



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы сөз

  • 0
  • 1

Бұл кітап бітеді енді.
Ол басталған ыза мен ел кегінен;
Мұқтаждардың қайырсыз еңбегінен;
Мықтылардың қан толы шеңгелінен;

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Заңғар тауларға қараймын,
қараймын шырқау шыңдарға.
Алдымда өмір — ақ айдын
мені де салар сындарға.

Толық

Боздақ

  • 0
  • 0

Боз інген сүйреп бұйдасын
беткейге – бозаң белге асты,
боздаған сәтте қимас үн
жанына тиіп жел қашты.

Толық

Қарап көріңіз