Өлең, жыр, ақындар

Қоштасу

  • 01.03.2022
  • 0
  • 0
  • 2105
Әлдилеп ақ сүт берген қайран анам,
жан әкем жанарымен аймалаған,
қош, менің аяулы асыл әжетайым,
қарағым келеді деп, Ай қараған.
Қайырмасы: Қош, ауыл-құндағым,
балалық жылдарым,
достарым бір жүрген,
бір ойнап, бір күлген,
ертегі көктемім,
білмеппін өткенін…
Қыз-тағдыр осылай –
амалым жоқ менің.
Жеңгелер бал тамызған таңдайыма,
жапсырып жақсыларын тал бойыма,
аялап, еркелеткен ағаларым,
жүретін шаң тигізбей маңдайыма.
Қайырмасы.
Өсіп ем күміс күліп шашбауымда,
бұл тағдыр қыз балаға тасбауыр ма?!
Аттанып ақ ұямнан шыныменен,
жас келін атанам ба басқа ауылда?
Қайырмасы.
1990



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жол үстіндегі тамаша

  • 0
  • 0

Кім ысқырып мақтанған,
бұзақының бірі ме?
Қара күйе жаққан ба —
қараңыздар түріне!

Толық

Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы

  • 0
  • 0

Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы –
не мықтың жетіп тұрған бұлтқа басы
қалпақтай ұшар бір күн көз ашқанша,
тайғанап қара жерден құт тағасы.

Толық

Фаина

  • 0
  • 0

Сен келдің де, көркіңменен
бар сұлуды тасаладың.
Мен өртендім, толқып денем,
оны немен баса аламын?

Толық

Қарап көріңіз