Өлең, жыр, ақындар

Есіме қапияда түсті ауылым

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 676
Есіме қапияда түсті ауылым,
Қиялдың қанатында ұшты-ау, күнім!
Кеудемді билеп алды бір сағыныш,
Елжіреп ойда-жоқта іш-бауырым.
Ұмыттым бір сәт оймен астананы,
Елестеп бала кездің дос-жараны.
Ауылым екі көлдің ортасында,
Екі көл — ауылымның қос жанары.
Мен үшін Қамбаш көлі — Қара теңіз,
Мен үшін Мақпал көлі — Қара теңіз.
Шомылған егіз көлдің айдынында,
Қөзіме елестейді бала Шөміш.
Нұр жинап жүрегіне ақ таңынан,
Ғажайып кеудесінде бақ дарыған.
Әкемнің елестейді Бай Шөміші,
Оралып келе жатқан Мақпалынан.
Мақпал көл — мақпал десе, мақпал еді,
Мақпалдан бала арманын тапқан еді.
Әкемнің Бай Шөміші бұйра шашты,
Келбетін күні қаққан қап-қара еді.
Көз алдымда желгендей қара қоспақ,
Ауылды еске ап, отырмын, даланы еске ап.
Қауын исі, күн исі, жусан исі,
Бұрқырап жүрген сонау баланы еске ап.
Балалық қолын жайып созар мұңға,
Нендей мұң барын әсте сезе алдым ба?!
Туған ауылын айналып жүрген әлі,
Бала кетіп барады көз алдымда!..
Сол бала қалап алып қалауын да,
Қимайтын тағдыр жолдың тарауында.
Бөлініп менің құйттай жүрегімнен,
Қоштасып қалып қойды сол ауылда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау

  • 0
  • 0

Жел қармап талдың шашын жұлып қашқан,
Күлкісін табан асты ұмытты аспан.
Халқы үшін ойға шомған кемеңгердей,
Ақ басын Алатаудың бұлт басқан.

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Сүйемін, сүйіп өтем түн баласын,
Түн болса Аймен бірге мұңданасын.
Құс жолы жұлдызды аспан, түн болмаса,
Ақтарған аппақ таңға кім наласын?!

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Осы орман тіршілік,
Кеудесін тосты шуаққа,
Сәбидей тәтті тіл шығып,
Еркелік бітті бұлаққа.

Толық

Қарап көріңіз