Өлең, жыр, ақындар

Есік пен төр

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 355
— ЕСІК пен ТӨР,
Бекерге ұйқаспайды:
БЕСІК пен КӨР —
Деген едік біріміз-бірімізге,
Ұйқастар оралғасын тілімізге.
Ауыл таңы ататын бір уақытта,
Шамдары бірге жанып түнімізде.
Теңіздің толқыны еді бесігіміз,
Ұшанда тоғысқандай шешіміміз,
Поэзня болатын тұңғыш рет,
Өмірден имене ашқан есігіміз.
Біз үшін көр жақын ба,
Төр жақын ба?
Бір ерлік жасайтындай өр затында.
Біз үшін жауап берер ендігі сөз —
Саптағы поэзия солдатында.
Теңіздің ащы суын татып едік,
Ақын едік, тудырған ақын елі.
ЕСІК пен ТӨР қаншалық алыс болса,
БЕСІК пен КӨР қаншалық жақын еді!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіммен-өзім болайын

  • 0
  • 0

Өзіммен-өзім болайын,
Өкпелеме, ағайын.
Жырымнан дәмді таттыңдар,
Шырқаған тойда талайың.

Толық

Елуде – елуінші ағаш ектім

  • 0
  • 0

Өлеңмен тарттым азап, жапа шектім.
Ойлардың тар түрмесі, қапасы өттің.
Бір кездер айта алмаған сөз орнына,
Елуде – елуінші ағаш ектім.

Толық

Өз күшін өзі болып байқап алғаш

  • 0
  • 0

Өз күшін өзі болып байқап алғаш,
Тұлғалар қалды өмірде қайталанбас.
Абай мен Пушкин ақын дәл осылай
«Қайталанар» деп ешкім айта да алмас.

Толық

Қарап көріңіз