Өлең, жыр, ақындар

Құлқын

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 725
Адамдарды құртатын құлқыны екен,
Құлқыннан да құтылу мүмкін екен.
Құлқындардың түбіне жете-тұғын,
Қапияда кез болар бір күн екен.
Аздыруға жетелер көңілдегі,
Ең бір осал кемшілік өмірдегі.
Қанағатсыз, тойымсыз құлқын жайлар,
Мәңгі тоймас кейбіреудің кеңірдегі.
Кеңірдекпен жұтады қаланы да,
Кеңірдекпен жұтады даланы да.
Адамды да жұтады арандап бір,
Құлқынының ашылып араны да.
Араны бір ашылса басылар ма,
Әділдіктің алдына бас ұрар ма.
Адамның тоқтатуы мүмкін емес,
Нысап беріп тоқтатпаса басын Алла!
Қара жердің өзі де қара сыз боп,
Қалай жәрдем етеді ауасыз көк.
Жұта-жұта кеңірдек құлқынымен,
Асқазаны шалдығар дауасыз дерт.
Жанымды жұта-жұта жан қалмаған,
Жұтқаны – тау болса да таң қалмаған.
Адам болып туғасын, адам үшін,
Осыларды бір емдеу – арман маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ боз үй

  • 0
  • 0

Қалсам да қалада осы бағым жанып,
Жүргем жоқ базбіреудей жанын бағып.
Қиналсам жүреді ылғи түсіме еніп,
Ауылда ақ боз үйім сағымданын.

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Оятады шексіз аспан күнді көк,
Ай мен жұлдыз қоршап жанған түнді көк.
Әрбір Адам – бір-бір әлем құпия,
Мәңгілікке – мәңгі келген бір жүрек.

Толық

Күрес

  • 0
  • 0

КҮРЕС ЖҮРІП ЖАТЫР,
Жер бетінде,
Жер бетінде,
Жер бетінде,

Толық

Қарап көріңіз