Өлең, жыр, ақындар

Құлқын

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 1022
Адамдарды құртатын құлқыны екен,
Құлқыннан да құтылу мүмкін екен.
Құлқындардың түбіне жете-тұғын,
Қапияда кез болар бір күн екен.
Аздыруға жетелер көңілдегі,
Ең бір осал кемшілік өмірдегі.
Қанағатсыз, тойымсыз құлқын жайлар,
Мәңгі тоймас кейбіреудің кеңірдегі.
Кеңірдекпен жұтады қаланы да,
Кеңірдекпен жұтады даланы да.
Адамды да жұтады арандап бір,
Құлқынының ашылып араны да.
Араны бір ашылса басылар ма,
Әділдіктің алдына бас ұрар ма.
Адамның тоқтатуы мүмкін емес,
Нысап беріп тоқтатпаса басын Алла!
Қара жердің өзі де қара сыз боп,
Қалай жәрдем етеді ауасыз көк.
Жұта-жұта кеңірдек құлқынымен,
Асқазаны шалдығар дауасыз дерт.
Жанымды жұта-жұта жан қалмаған,
Жұтқаны – тау болса да таң қалмаған.
Адам болып туғасын, адам үшін,
Осыларды бір емдеу – арман маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махтұмқұлы

  • 0
  • 0

Көп ойланып көрсем денем келерде,
Бір табынар тұлғалар бар ел-елде.
Махтұмқұлы ескерткіші ойлы екен,
Сақалымен батқан ойға тереңге.

Толық

Жазушылар үйі

  • 0
  • 0

Құдіретті күмбірлеген күйі-жыр,
Талант-дарын Алла Құдай сыйы бұл.
Әдебиеттің мешітіндей
Қасиетті Жазушылар үйі бұл.

Толық

Күн мен түн

  • 0
  • 0

Түн мен күннің арасын
Жалғадым осы жырменен.
Қөздің ақ пен қарасын
Бөліп алған нұрлы әлем.

Толық

Қарап көріңіз