Өлең, жыр, ақындар

Екі арада таңым атып, күн батып

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 480
Екі арада таңым атып, күн батып,
Дүниеде өзің мені жырлатып.
Поэзия падишасы – лирика,
Сеніменен кездескенім бір бақыт.
Жер анам да бір орнында тұрмайды,
Дүниенің өзі де ақын жырлайды.
Поэзия падишасы – лирика,
Сеніменен қоштасқаным бір қайғы.
Қарашығы, қос жанарым шырағы,
Кәусар мөлдір өмірімнің бұлағы.
Поэзия падишасы – лирика,
Кездесу мен қоштасудан тұрады.
Қимай осы, өмір сүріп аңсаған,
Көз алдымда өтті менің қанша адам.
Қайғым да осы, бақытым да – лирика,
Басымды идім, О, падишам, мен саған!

18-19 желтоқсан 2012 жыл
Алматы шаһары



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ боз үй

  • 0
  • 0

Қалсам да қалада осы бағым жанып,
Жүргем жоқ базбіреудей жанын бағып.
Қиналсам жүреді ылғи түсіме еніп,
Ауылда ақ боз үйім сағымданын.

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Жел-тағдыр жетектейді оңды-солға,
Созасың жеткізер деп қолды сонда.
Ышқынып ызыңдайды желмен бірге,
Жаурады тоңды жүрек, тоңды жолда.

Толық

Қазақтың алдан озған кең даласы

  • 0
  • 0

Қазақтың алдан озған кең даласы,
Даланың жүйрік тұлпар мен баласы.
Қанша кең болса дағы сол далаға,
Абайдай қалай сыйған ел данасы?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар