Өлең, жыр, ақындар

Екі арада таңым атып, күн батып

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 572
Екі арада таңым атып, күн батып,
Дүниеде өзің мені жырлатып.
Поэзия падишасы – лирика,
Сеніменен кездескенім бір бақыт.
Жер анам да бір орнында тұрмайды,
Дүниенің өзі де ақын жырлайды.
Поэзия падишасы – лирика,
Сеніменен қоштасқаным бір қайғы.
Қарашығы, қос жанарым шырағы,
Кәусар мөлдір өмірімнің бұлағы.
Поэзия падишасы – лирика,
Кездесу мен қоштасудан тұрады.
Қимай осы, өмір сүріп аңсаған,
Көз алдымда өтті менің қанша адам.
Қайғым да осы, бақытым да – лирика,
Басымды идім, О, падишам, мен саған!

18-19 желтоқсан 2012 жыл
Алматы шаһары



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әйелім деп сүйесің

  • 0
  • 0

Әйелім деп сүйесің,
Тапқандай ол да иесін.
Әйелге басты игендей,
Бұлаққа басты иесің.

Толық

Туған жерім үшін де...

  • 0
  • 0

Атымды Шөмішбай деп қойған екен,
Есімім, өзің жайлы ойға кетем.
Ойыммен Аралымды он айналып,
Сырымдай дарияны бойлап өтем.

Толық

Теңіз демі

  • 0
  • 0

Қаңқылдап құсың қонғандай
Тұра алмас айдын толғанбай.
Жібектей жаның желбірер
Теңізден соққан жел қандай!?

Толық

Қарап көріңіз