Өлең, жыр, ақындар

Менің демоным

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 814
Жамандық - оның тілері,
Бірге ұшып бұлтпен мұңданған.
Қатерлі дауыл сүйері
Ақ көбік толқын, шулы орман.
Желге ұшқан сары жапырақтың,
Түр арасында тағы оның.
Үстінде өзі сол тақтың,
Түйеді үнсіз қабағын.
Көңілге күдік тастайды,
Сенбейді асыл арманға.
Тілекке құлақ аспайды,
Сескенген емес қаннан да.
Жаныңның жақсы әуенін,
Тастайды басып ол тағы.
Жалт еткен шабыт бөбегі,
Сұп-суық көзден қорқады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәбиге

  • 0
  • 0

Арман қуған албырт шақты аңсағанда елжіреп,
Бой шымырлап, іштен тынып, алабұртып бұл жүрек
Құр үздігіп бір өзіңе, қадалатын кезім көп...
О, балбөбек, ет-бауырым езіледі өзің деп!

Толық

Толқындар мен адамдар

  • 0
  • 0

Толқынды толқын қуалап,
Ағады шулап, шолпылдап.
Адамдар сондай сүреңсіз,
Барады лек-лек топырлап.

Толық

Бородино

  • 0
  • 0

"Айтыңызшы, маған, ағай,
Бермепті ғой французға жай
Өрт ұйпаған Москваны.
Болыпты ғой қырғын майдан,

Толық

Қарап көріңіз