Өлең, жыр, ақындар

Күзгі күн көзі

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 808
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Күздің күнін жақсы көрем.
Жақсы көрем, себебі, оның
Батардағы жанарында
Тұрлауы жоқ махаббаттың
Тылсым нұрын еске салар
Бір пәле бар; рас, ол күн
Оншама тым салқын да емес,
Бірақ мынау табиғатқа,
Сезгіш, көргіш тіршілікке
Одан жылу тарамайды.
Жүрек те сол: сөнбейді оты,
Бірақ та жұрт ұқпағасын,
Көзде қайта жанбас ол от,
Жалын болып шықпас бетке.
Қайтсін жүрек екі мәрте
Елге мазақ, күмән болып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құдірет қызына

  • 0
  • 0

Көрсем мен сенің бейнеңді
Бейуақта бейіш төрінен,
Өртесең менің кеудемді
Есті алып сиқыр өңіңмен,

Толық

Нэераға

  • 0
  • 0

Айтшы қане, не үшін анау асыл гүл
Тағасың сен бұйрасына шашыңның?
Тағы өткізгің келді ме әлде бетіңді
сәттік гүлмен сенің өзің секілді?

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Бозбаланы көрдім ақсұр ат мініп,
Клязьманың жағасында жарлауыт,
Құйындатып бара жатты аптығып,
Ақшам өтіп, мезгіл түнге қалды ауып,

Толық

Қарап көріңіз