Өлең, жыр, ақындар

Күзгі күн көзі

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 678
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Күздің күнін жақсы көрем.
Жақсы көрем, себебі, оның
Батардағы жанарында
Тұрлауы жоқ махаббаттың
Тылсым нұрын еске салар
Бір пәле бар; рас, ол күн
Оншама тым салқын да емес,
Бірақ мынау табиғатқа,
Сезгіш, көргіш тіршілікке
Одан жылу тарамайды.
Жүрек те сол: сөнбейді оты,
Бірақ та жұрт ұқпағасын,
Көзде қайта жанбас ол от,
Жалын болып шықпас бетке.
Қайтсін жүрек екі мәрте
Елге мазақ, күмән болып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сонет

  • 0
  • 0

Өшкен үміт көңіліме қайғы сап,
Көлбеңдейді өткен жылдар елесі,
Бұлтты түнде көкті кезген ай құсап
Толықсисың, көз алдыма келесің.

Толық

Шыңдағы крест

  • 0
  • 0

Кавказдың бір серегі мәлім маған,
Тек қана бүркіт жетіп дамылдаған.
Сол жерде ағаш крест қалтырайды,
Шіриді жауындар мен дауылдардан.

Толық

Купидонның жаңылуы

  • 0
  • 0

Эротты бірде әйелдер сойып салды.
Кек қайнап, ыза буып сорлы бала
Қаһарлы қу садағын қолына ала
Атуға бәрін көздеп шақ-шақ қалды.

Толық

Қарап көріңіз