Күзгі күн көзі
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Күздің күнін жақсы көрем.
Жақсы көрем, себебі, оның
Батардағы жанарында
Тұрлауы жоқ махаббаттың
Тылсым нұрын еске салар
Бір пәле бар; рас, ол күн
Оншама тым салқын да емес,
Бірақ мынау табиғатқа,
Сезгіш, көргіш тіршілікке
Одан жылу тарамайды.
Жүрек те сол: сөнбейді оты,
Бірақ та жұрт ұқпағасын,
Көзде қайта жанбас ол от,
Жалын болып шықпас бетке.
Қайтсін жүрек екі мәрте
Елге мазақ, күмән болып?
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі