Өлең, жыр, ақындар

Күзгі күн көзі

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 789
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Күздің күнін жақсы көрем.
Жақсы көрем, себебі, оның
Батардағы жанарында
Тұрлауы жоқ махаббаттың
Тылсым нұрын еске салар
Бір пәле бар; рас, ол күн
Оншама тым салқын да емес,
Бірақ мынау табиғатқа,
Сезгіш, көргіш тіршілікке
Одан жылу тарамайды.
Жүрек те сол: сөнбейді оты,
Бірақ та жұрт ұқпағасын,
Көзде қайта жанбас ол от,
Жалын болып шықпас бетке.
Қайтсін жүрек екі мәрте
Елге мазақ, күмән болып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтың бесік жыры

  • 0
  • 0

Ұйықта, ақ бөпем, бөбегім,
Әлди, әлди, әлди-ай.
Бесігіңде өбемін
Деп тұр,лер көктен жарық ай,

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Күйіп бір кез жыр отына
Сырымды ашқам басыбайлы:
Жарлы едім мен - біле тұра
Жатсынбадың жақыбайды.

Толық

Портреттер

  • 0
  • 0

Ажарсыз һәм орта бойлы,
Көз ғана ойнар нұр балқытып.
Бала күнге тартады ойды
Маңдайында тұрған тыртық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар