Өлең, жыр, ақындар

Күзгі күн көзі

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 855
Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан
Күздің күнін жақсы көрем.
Жақсы көрем, себебі, оның
Батардағы жанарында
Тұрлауы жоқ махаббаттың
Тылсым нұрын еске салар
Бір пәле бар; рас, ол күн
Оншама тым салқын да емес,
Бірақ мынау табиғатқа,
Сезгіш, көргіш тіршілікке
Одан жылу тарамайды.
Жүрек те сол: сөнбейді оты,
Бірақ та жұрт ұқпағасын,
Көзде қайта жанбас ол от,
Жалын болып шықпас бетке.
Қайтсін жүрек екі мәрте
Елге мазақ, күмән болып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

28 қыркүйек

  • 0
  • 0

Неше мәрте толғандырды осымен
Көзің нұрдан жаралған.
Сенің үнің салды менің есіме
Қымбат жанды жер алған.

Толық

Өзіме

  • 0
  • 0

Сүймеген болып от қызды,
Қасарып қанша күн өтті;
Өлшемек болдым шексізді,
Тежемек болдым жүректі.

Толық

Черкес қызы

  • 0
  • 0

Көрдім мен бүгін сендерді,
Жоталар, қалың ағаштар.
Сидиған бұта, жалаңаш тал,
Көркейткен осы өңірді,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер