Өлең, жыр, ақындар

Көрші

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 658
Соңғы шапақ көкте семіп барады,
Іңір түсіп, жұлдыздан нұр тарады;
Байғұс көршім неғып жатыр үйінде? –
Білейін деп жай-жағдайын бүгін де,
Сығаласам бақшадағы талдардан
Сығырайып бөлмесінде шам жанған;
Арман да жоқ, сайран да жоқ ол үшін,
Жан-тәніммен жақсы көрем сол үшін.
Өткен-кеткен не демейді ол жайлы,
Айтпайтыны, тақпайтыны болмайды,
Жұртты қайтсін, көреді ол өз күнін
Біледі өзі шам жағатын мезгілін.
Көрсем болды шамның күнде самалын,
Мен де жайлап тереземе барамын,
Сонда мені тылсым шабыт тербейді,
Көкірегімді дауыл ұйтқып кернейді.
Ол сорлы да сезетіндей сырымды,
Бастан кешкен бүгінгі мен бұрынғы;
Бір қайғыдан бірге жүдеп солғасын,
Көрем оны көптен таныс жолдасым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дұға

  • 0
  • 0

Кінәлай көрме, жаббарым,
Жазаға, тоба, жазбашы:
Түнегін сүйіп жалғанның,
Нәпсіні қудым алдамшы;

Толық

Сағат тоғыз, күңгірт тартқан кез еді

  • 0
  • 0

Сағат тоғыз, күңгірт тартқан кез еді,
Қамал жақтан бес үй елес береді.
Төмпешікте мүлгиді ұзын күнәкар,
Әлде неден дәмеленген ниеті бар.

Толық

Үзінді

  • 0
  • 0

Жас арудың көкірегін,
тұнжыр көз бен от реңін,
қайдан көрді есер жүрек –
жігіт тұрды есеңгіреп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар