Өлең, жыр, ақындар

Елена әулие

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 562
Еске алайық аралды қияндағы:
Жағасында көңілі ойран-ботқа
Наполеон әр мезет қиялданып,
Франция туралы ойға батқан.
Теңіз ұлы, теңіздің жиегінде
Қалды молаң - қарымта жаралады.
Опасыз ел ұлының сүйегін де
Өз қойнына алуға жарамады.
Алған одан тағдыр да, өмір де өшін.
Бір басында қасірет жатыр қанша!
Әруақсыз да әулетсіз ғұмыр кешіп,
Жеңілсе де өлді ол батырларша!
Өте шыққан құйындай толы жынға,
Ол тағдырдың кездейсоқ ағаты ма.
Өгей еді өмірге, түгел жұмақ:
Шырқаған күн, жер болған сағаты да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбырдан соңғы кеш

  • 0
  • 0

Қараймын мен терезеге:
Кешкі шапақ сөніп жатыр,
Шатыр менен кенереге
Соңғы нұрын төгіп жатыр.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Шіркін дүние-ай, кұс емеспін неге мен,
Жаңа ғана ұшып өткен төбеден?
Неге ғана самғамаймын аспанда,
Азаттықты аңсап кілең жас жанға?

Толық

Жақпар

  • 0
  • 0

Бір күні бұла бұлт келіп
Түнеді жақпар өрінде;
Таң ата кетті ол сырт беріп
Ойнақтап зеңгір төрінде.

Толық

Қарап көріңіз