Өлең, жыр, ақындар

Елена әулие

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 592
Еске алайық аралды қияндағы:
Жағасында көңілі ойран-ботқа
Наполеон әр мезет қиялданып,
Франция туралы ойға батқан.
Теңіз ұлы, теңіздің жиегінде
Қалды молаң - қарымта жаралады.
Опасыз ел ұлының сүйегін де
Өз қойнына алуға жарамады.
Алған одан тағдыр да, өмір де өшін.
Бір басында қасірет жатыр қанша!
Әруақсыз да әулетсіз ғұмыр кешіп,
Жеңілсе де өлді ол батырларша!
Өте шыққан құйындай толы жынға,
Ол тағдырдың кездейсоқ ағаты ма.
Өгей еді өмірге, түгел жұмақ:
Шырқаған күн, жер болған сағаты да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нэераға

  • 0
  • 0

Айтшы қане, не үшін анау асыл гүл
Тағасың сен бұйрасына шашыңның?
Тағы өткізгің келді ме әлде бетіңді
сәттік гүлмен сенің өзің секілді?

Толық

Менің демоным

  • 0
  • 0

Жауыздық қана тілейді,
Жайлайды түнек аспанды,
Тілейді кілең дүлейді,
Ну жылап, дария тасқанды.

Толық

Толқындар мен адамдар

  • 0
  • 0

Толқынды толқын қуалап,
Ағады шулап, шолпылдап.
Адамдар сондай сүреңсіз,
Барады лек-лек топырлап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар