Өлең, жыр, ақындар

Шыңдағы крест

  • 19.05.2022
  • 0
  • 0
  • 645
Кавказдың бір серегі мәлім маған,
Тек қана бүркіт жетіп дамылдаған.
Сол жерде ағаш крест қалтырайды,
Шіриді жауындар мен дауылдардан.
Тұрғалы ол қиядан көз шалатындай,
Белгісіз жылдар өтті тағат қылмай.
Созады тарам-тарам қолын көкке
Бұлттарды шалғайынан алатындай.
Басына шамам болса шығар менің,
Дұға оқып егіліп бір жылар едім,
Содан соң өмір торын тас-талқан қып,
Дауылмен бір туғандай тұрар едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тасқын

  • 0
  • 0

Іңкәрға толы тұмамын,
Ғажайып және телегей;
Түбімде - күміс құм ағын,
Бетімді шалмас көлегей.

Толық

Н. Ф. (Ивановаға)

  • 0
  • 0

О баста жаным қалаған
Оңаша ойға батқанды;
Барымды ішке қамағам –
Жат көргем шерлі балаға

Толық

Оба

  • 0
  • 0

Сонау жылы қара жердің беті қан,
адам біткен ажал-селде жүргенде
достығынан айнымапты екі жан –
шын сезімді өлім - жау да үзген бе.

Толық

Қарап көріңіз