Жұрт едік қандай
- 0
- 0
Жарыла жаздап ызадан,
жаныма бәрі, батады:
Жиылып келіп жүз ағаң
бір итті мақтап жатады.
Құмырсқа бел, қаз омырау
Құмырсқа бел, қаз омырау,Аққу мойын, алма бет қыз,
Жарқылдаған жаз едің-ау
Жана жаздап қалған ек біз.
Көз алдымда жайнап тұрған
Қызықтырып бар бітімің.
Әншейінде сайрап тұрған,
Байланды да қалды тілім.
Ұқсап аққу қанатына
Жарқылдап қап ақ білегің,
Көздің жауын ала тура
Татпай кеткен тәттім едің.
Солқылдаған тал мүсінге,
Таңырқаумен тоқтап еді.
Қаншама сыр қалды ішімде,
Түсіндің бе, жоқ па мені?!
1997 ж.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ақымбеков Қайыржан
Мағыналары керемет сипаттайды -
поаоыш
Өте мағналы өлен -
Берикбол
Оте керекмет -
Айша
Ұнады
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі