Өлең, жыр, ақындар

Қаншама ғасыр

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 592
Қаншама ғасыр,
қаншама дәуiр өтсе де
тастамай қалам,
қайласын, ине, ұршығын,
әр минуттар мен
секундтарды өкшелеп
келедi жасап,
келедi жасап Тiршiлiк.
Ақындар бiткен
өзгеше дауыс, ырғаққа
өткiзе алмай қаламын,
желкендей кернеп
кеткенде бойын мұң қаптап,
жатады күн-түн толқытып,
бұлқынтып бұла тiрлiктi
шөлдерiм,
тауым,
алабым;
жете алмай әлi
дiттеген жерге жете алмай
ұшады келiп,
ұшады ессiз жылдамдық
қуырып жердiң танабын;
ап келем деумен
өзгеше дауыс, ырғақты
бауырға басып құс бiткен
шайқайды жұмыртқаларын.
Миллион жылдар бойына
жатады ылғи тiршiлiк
сiлтенген қайла,
кетпенде;
шырқауда ұшқан
бүркiт пен тырна,
кептерде,
ұяда,
шөлде,
мұхитта,
жүрек пен бұлшық еттерде,
тұншығып,
тулап,
ыңыранып
жаңа бiр дауыс
жаңа бiр тағдыр, өмiрдi
босана алмай қиналып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрер мұны жан болса егер аңғарар

  • 0
  • 0

Көрер мұны жан болса егер аңғарар.
Аңғарар да өз-өзiнен таң қалар.
Көбейiп-ақ кетiптi ғой, апыр-ай,
Алматыда сауысқан мен қарғалар.

Толық

Ешкім естімеді

  • 0
  • 0

Мен өлiп жатқалы
Қаншама заман өттi, –
Тоқсан тоғыз құйын,
Тоқсан тоғыз амал өттi.

Толық

Өзімді өзім жеп жатырмын

  • 0
  • 0

Қазақтардың
Бiрiн бiрi жеп жатқанындай
Мен де өзiмдi өзiм
Жеп жатырмын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар