Өлең, жыр, ақындар

Мен құйттаймын

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 414
Мен құйттаймын,
Ерiк берiп сабырға
биiксiң деп, алыпсың деп жаңылма.
Қиыршық тас,
бiр түйiр дән,
тамшымын –
тау мен дала,
мұхиттардың жанында.
Маған басқа теңеу iздеп шашылма,
өзiңдi алдап,
менi де алдап тасынба.
Мен құйттаймын.
Көзге iлiнбес атоммын
Жер шарының қасында.
Құйттай,
бiрақ ол да жылап күледi,
оның да бар ой-арманы, тiлегi.
Көзге iлiнбес сол атомның соғып тұр
кеудесiнде көзге iлiнбес жүрегi.
Ол да өзiнше қонып,
қайта ұшып тұр.
Ала алмайсың бiрақ оны үзiп бiр, –
өйткенi оның мың-миллион талшығы
туған жердi құшақтап тұр, қысып тұр.
Мейлi мұны түсiн өзiң, түсiнбе,
тек әйтеуiр бағамды сен түсiрме, –
қайталанбас тiршiлiк бар,
ғұмыр бар
көзге iлiнбес сол атомның iшiнде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сақидың тілегі

  • 0
  • 0

Сол бір жан
Маңдай тер,
Табан ақысымен тапқан
Ақшасын —

Толық

Күн батарда

  • 0
  • 0

Дамылдаған арқасынан жүк түсiп
жатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп.
...Батып бара жатқан күннiң астынан
реактивтi самолеттер шықты ұшып.

Толық

Түн, қысқы бақ ішінде

  • 0
  • 0

Келiп едiм күн нұры батқан шақта,
Манаурап маужыраған бақтар жаққа,
Кеңiстiкте iлiнiп қалатындай
Жауып жатыр аспаннан аппақ мақта.

Толық

Қарап көріңіз