Өлең, жыр, ақындар

Жан-жағына алаңдап

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 562
Жан-жағына алаңдап
қайнап жатқан қазандай –
адасады балалар –
вокзалдар мен базарда.
Жаутаң қағып жанарлар
түсер үрей, әлекке...
Бәйек болып адамдар
ұмтылады көмекке.
Түспесiн деп басына
қайғы-мұңның наласы,
сипап оның басынан
тауып берер анасын.
Тауып берер зыр қағып
жалғыздықты көрсетпей...
Қырқыншы жылдарым
түсер ойға сол сәтте.
Қанатынан қайырылып
төзiп күйiк-налаға
баласынан айырылып
қалған қанша аналар,
анасынан айырылып
қалған қанша балалар.
Қара шашын ақ басып,
жан-жүрегiн тiлдiрiп,
газеттерге хат жазып
iздейдi әлi бiр-бiрiн.
Соғыс зұлмат қаңғыртқан
олар мұң боп есiлер.
...Сондықтан да, сондықтан
түседi де есiңе –
мынау қатал заманның
сол бiр зары, құсасы,
бiлегiнен балаңның
берiгiрек қысасың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осылай кете берсек...

  • 0
  • 0

Осылай кете берсек —
Жіңішкеміз ұзіліп,
Жуанымыз қылдай болады;
Қызымыз күңдей,

Толық

Аққу деген бiздер үшiн киелi

  • 0
  • 0

Аққу деген бiздер үшiн киелi,
аққуды атсаң сол оқ маған тиедi.
Аққуға сен жаға көрме күйенi,
аққу деген бiздер үшiн киелi.

Толық

Шөлдесем мен қарындас пен бауырға

  • 0
  • 0

Шөлдесем мен қарындас пен бауырға,
шөлдесем мен найзағайлы жауынға,
тартып кетем қара жолға түсiп ап
Табиғат деп аталатын ауылға.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер