Өлең, жыр, ақындар

Жан-жағына алаңдап

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 460
Жан-жағына алаңдап
қайнап жатқан қазандай –
адасады балалар –
вокзалдар мен базарда.
Жаутаң қағып жанарлар
түсер үрей, әлекке...
Бәйек болып адамдар
ұмтылады көмекке.
Түспесiн деп басына
қайғы-мұңның наласы,
сипап оның басынан
тауып берер анасын.
Тауып берер зыр қағып
жалғыздықты көрсетпей...
Қырқыншы жылдарым
түсер ойға сол сәтте.
Қанатынан қайырылып
төзiп күйiк-налаға
баласынан айырылып
қалған қанша аналар,
анасынан айырылып
қалған қанша балалар.
Қара шашын ақ басып,
жан-жүрегiн тiлдiрiп,
газеттерге хат жазып
iздейдi әлi бiр-бiрiн.
Соғыс зұлмат қаңғыртқан
олар мұң боп есiлер.
...Сондықтан да, сондықтан
түседi де есiңе –
мынау қатал заманның
сол бiр зары, құсасы,
бiлегiнен балаңның
берiгiрек қысасың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен қазiр кіммін?

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Қоғамның омырауынан
Үзiлiп түскен түймемiн.
Көзi сынған инемiн.

Толық

Қайда, сол кездер?!

  • 0
  • 0

Ішіме от толып кеткенде
Қарағайдың бұтағына
Қарыс боп қатқан мұзды
Омырып алып

Толық

Қос ниет

  • 0
  • 0

Бұл өмiрде аз ба, көп пе үлесiң –
Бәрiбiр сен! –
Жылайсың да, күлесiң...
Ғұмыр бойы еркiңнен тыс! – өлгенше

Толық

Қарап көріңіз