Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз бала

  • 07.06.2022
  • 1
  • 0
  • 537
Дүниенi шабыт қып
түргiзетiн iргеңдi,
жас отауды жарық қып
балпанақтай ұл келдi.
Өз-өзiнен қалтырап
жайлап жанын сараңдық,
әке-шеше сол күнi-ақ
бiттi – дедi осымен,
осыменен доғардық!
Бұл сөз жүрек жаралап
өзекке у боп құйылар –
бас тартты олар,
ғаламат
табиғаттың сыйынан.
Кiм айтады оларға
дұрыс емес мұның деп.
...Тұр бұтақта бiр алма
үзiлердей дiрiлдеп.
Ойланарсың ерiксiз
мың суынып, мың қызып, –
кең айдында серiксiз
жалғыз шабақ жүр жүзiп.
Осыны мен көрсем де
жүрген болмай жүргенiм,
күлген болмай күлгенiм
жабырқау ой кешемiн:
бiле алмадым, бiлмедiм
сол бiр әке-шешенiң
бауыр етi темiр ме! –
сол баланы күн емген
қатал мынау өмiрге,
қарындассыз, iнiсiз
жалғыз өзiн жiберген!
Мұндай ата-анаға
сөз таба алмай қиналам, –
көре-тұра балаға
жалғыздықты сыйлаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әлеуметтік жаңылтпаш

  • 0
  • 0

Әшкерленгенiң
Әшкере болмайды.
Әшкерелеушi
Әшкере болады.

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Патша
Аң аулап келе жатты.
Бір кезде ол —
(Таңалакеуім бе,

Толық

Жерлес теректерге

  • 0
  • 0

Сарғайған түздi сан жылдап
ораған жасыл желекке,
желпiнiп шықтың алдымнан,
балауса жерлес теректер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер