Өлең, жыр, ақындар

Бұлт

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 456
Ойға батып опынам –
өңiм бе бұл, түсiм бе? –
үнсiз кейде отырам
қара бұлт iшiнде.
Желп-желп етсе етегi
соғар ызғар суығы...
Менi тесiп өтедi
найзағайдың сынығы....
Сонсоң күннiң күркiрi
кетедi ғой жыраққа.
Одан шошып сiлкiнiп
селк етпеймiн бiрақ та!
Аузын ашып құлыптың
ойлар ойлап сан асыл,
қалың қара бұлттың
жұтамын кеп ауасын.
Айналады сезiм де
ақ найзағай-шыбыққа...
Айналамын өзiм де
қалың қара бұлтқа.
Бiр тiрiлiп, бiр өлiп
қалың ойға батамын,
қап-қара боп түнерiп
көшiп бара жатамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Тоналған орман

  • 0
  • 0

Тағы, мiне, жаным менiң сұрапыл.
Тағы, мiне, сынған-сынды мұратым...
Дәл осы бiр,
дәл осы бiр аңғарда

Толық

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...

  • 0
  • 0

Бiр жүректiң көлеңкесiн көрдiм мен...
Отыр едiм ойлар тартып әр күннен
ең асылын, ең керегiн тердiм деп...
Көтерiлген бармақтай-ақ бұлт болып

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер