Өлең, жыр, ақындар

Бұлт

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 362
Ойға батып опынам –
өңiм бе бұл, түсiм бе? –
үнсiз кейде отырам
қара бұлт iшiнде.
Желп-желп етсе етегi
соғар ызғар суығы...
Менi тесiп өтедi
найзағайдың сынығы....
Сонсоң күннiң күркiрi
кетедi ғой жыраққа.
Одан шошып сiлкiнiп
селк етпеймiн бiрақ та!
Аузын ашып құлыптың
ойлар ойлап сан асыл,
қалың қара бұлттың
жұтамын кеп ауасын.
Айналады сезiм де
ақ найзағай-шыбыққа...
Айналамын өзiм де
қалың қара бұлтқа.
Бiр тiрiлiп, бiр өлiп
қалың ойға батамын,
қап-қара боп түнерiп
көшiп бара жатамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорқыттың көрі

  • 0
  • 0

Келiп қалған ажалдан
Зәре-құты қалмаған
Жазған Қорқыт
Нар маясына

Толық

Балалар бақшасында

  • 0
  • 0

Бұған келсең – шын бақытты сезер ең,
сезер ең де жаман ойдан безер ең.
Шулап жатқан балалардың бақшасы
ғажап әлем,

Толық

Күзгі сурет

  • 0
  • 0

Алтын күз бұл –
сағыныш деп аталар.
Сағыныштан жүрек,
санаң от алар.

Толық

Қарап көріңіз