Өлең, жыр, ақындар

Маңғыстау желін сағынғанда

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 576
Қараса көз талатын
сар даланың белдерi-ай.
Сол белдерден соғатын
Маңғыстауымның желдерi-ай!
Кете алмастан құлшынып
кейде бұғып қаламын, –
сен өзiңсiз
тұншығып,
тымырсық боп барамын.
Кетсең егер жұлқылап
шоқ боп тұтап жанушы ем.
Өзiңменен бұрқырап
жағаласып алушы ем.
Кетушi едiң
белеңнiң
жайдақ құмын ысырып:
бұтағынан өлеңнiң
бос сөздердi ұшырып.
Отын үрлеп әлемнiң
жандыратын, жанатын –
бұтағында өлеңнiң
қайсар сөздер қалатын.
Қайрақ қылып жағымды
от шығарып жанушы ең.
Ұйтқып соғып
жанымды
сiлкiлеп бiр алушы ең.
Тау-тасқа ұрып басымды,
қалса жанда кек тұнып, –
сорғалаған жасымды
берушi едiң кептiрiп.
Бөлек едiм, ерекше ем
сен бұрқырап соққанда...
Қалушы едiң демеп сен
құлап бара жатқанда.
Кете алмастан құлшынып,
бұғып қазiр қаламын.
Сен өзiңсiз
тұншығып
тымырсық боп барамын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалбарыну

  • 0
  • 0

Бүкіл
Мұсылман қауымындай
Біздің де
Қасиетті сөзіміз — Алла,

Толық

Ынжық

  • 0
  • 0

Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.

Толық

Қазақтың тағдыры

  • 0
  • 0

Демесек те:
Қаралы тiзiмде тұр,
Қазақтың тағдыры
Қылпылдап тұрған

Толық

Қарап көріңіз