Өлең, жыр, ақындар

Зейнолла Қабдолов

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1303
Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.
Көрiп сенiң шегiң менен шетiңдi
бiрде толып, ендi бiрде кетiлдi...
Осы кiсi, осы кiсi байқасаң,
сөзбен ғана дем алатын секiлдi.
Ашқанменен берекетке пейiлiн,
сергелдеңге жiбермейдi сейiлiн.
Осы кiсi сөзден ғана қуат ап,
сөзбен ғана қандырады мейiрiн.
Дүниенi жiберетiн қақ жарып,
отырады жебе сөзден оқ жанып.
сөздерi оның гүл сияқты кәдiмгi,
күлкiсi оның сөз сияқты жап-жарық.
Ол сөйлесе бiр қозғалып жота-қыр,
естiлгендей болады ғой бата бiр.
Тiршiлiгi сөз сияқты терең де,
көз жасы оның сөз сияқты ап-ауыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қобыландым қолбала болды

  • 0
  • 0

Сойым мен кескегiм
Жыртылған қайыққа
Ескек болды.
Қобыландым қолбала,

Толық

Алатау батырдың қабірі басында

  • 0
  • 0

Бұл жерге
Тізеңді бүгіп,
Бас ұрып келсең де
Тасынып келме!

Толық

Телеграф сымы үзілген жерде

  • 0
  • 0

Жатты үзiлiп телеграфтың бiр сымы,
жатты үзiлiп қан тамыры әлемнiң.
Шыр айналған уақыттың ұршығы
қалды осында тұншығып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер