Өлең, жыр, ақындар

Өлілер

  • 02.02.2022
  • 0
  • 0
  • 971
(аударма)

Өлім, қаза...
Қыршын кетті қанша менің достарым,
Осы ма еді бұл жалғаннан тосқаным?
О, тәңірім,
азаппенен өлгендерін көрсеткенше олардың,
жақсы еді ғой жүрегімді
қанжарменен осқаның.
Қайран менің достарым...
Испан халқы ақыным деп еміренген Мигельді,
(жалындаған жүрекпен ол елін, жерін сүйген-ді),
Федерико ер еді ғой, ер еді ғой...
Солардың
көздері мен тілдеріне темір шеге түйрелді.
Қалай ғана соны көріп сыя алармын үйге енді?
Гүл еді ғой екеуі де, құдайым-ай, бүр ашқан,
үзілгенін көріп сонда сорлы халық жыласқан.
Тірі күйде жанған отқа лақтырғанда екеуін
қалай ғана шыдап түрды Жерге түспей бұл аспан?
Иә, иә, қанішерлер сол ерлерді жоқ қылды,
(мен байғұстың жанарымда өшігу мен от тұрды).
Ойыншығы суға кетсе, жылаушы еді сәби де,
ал мыналар асылдарды көрмеді ғой доп құрлы.
Испан жері қан сасыды,
арыстандардың өлігімен шыбындарды жемдедік,
қанға қанмен жауап берер қалған да жоқ елде ерік.
Қанға бөгіп тірі қалған жандары да шарасыз,
өліктердің арасында жүр әйтеуір сенделіп.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай...

  • 0
  • 1

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай,
Батпан зілдер бассада жүр тарылмай.
Шідірлеулі көңілді зулат, жырым,
Баяғының құс қанат тұлпарындай.

Толық

Сол бір түн

  • 0
  • 0

Түн жып-жылы. Есімде:
жүрек тулап бұлқынды,
сол көктемнің кешінде
бірге өткіздік бір түнді.

Толық

Жанарлардың жалтынан ұғысатын

  • 0
  • 1

Жанарлардың жалтынан ұғысатын,
қол ұстасып өтуге тырысатын.
Ой-арманның барлығын бөлісетін,
күн өткенде сағынып көрісетін;

Толық

Қарап көріңіз