Өлең, жыр, ақындар

Тулама жүрек, қойшы енді

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 722
Тулама жүрек, қойшы енді,
Аңсама биік самғауды.
Май шамдай бықсып, ой сөнді,
Үмітім менің алданды.
Толмайды жырдың парағы,
Отырар жай жоқ, ой бағып.
Өмірім зулап барады,
Естелік, елеске айналып.
Серпе алмай күдік тұманын,
Бір жығылып, бір тұрам.
Шоқ, таба алмай, жыладым,
Жастықтың көшкен жұртынан.
Тағдырым салған салмаққа,
Майыспай, төздім, жақ ашпай.
Сыңсимын желмен, жан-жаққа,
Жапырағы ұшқан ағаштай.
Болжаймын, нені уайымдап,
Не берсең, құдай, бер тегін.
Қандай сыбаға дайындап,
Келесің тағы ертеңім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Госпитальда

  • 0
  • 0

Жатырмын үнсіз, кең бөлме,
Ерекше бойға күш тарап.
Тағдырға адам көнген бе,
Өмірге бәрі құштар-ақ!

Толық

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап

  • 0
  • 0

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап,
Табиғатқа болғандай көңіл құндақ.
Көрінеді көзіме шешуі жоқ.
Дүние деген құпия, болып жұмбақ.

Толық

Кереңдік

  • 0
  • 0

Естуімше ел оны «есті» дейді,
Ескермеген, есірік, еш дүлейді.
Сыбырлағын, мейлің сен, айқайлағын,
Құлағы оның ештеңе естімейді...

Толық

Қарап көріңіз