Өлең, жыр, ақындар

Әбдіраштың Жарасқаны

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 796
Жарасқаным, дара тұлғам,
Сенде сезiм, ой шыныққан.
Бiлем сенiң
Жаратылған
Тұла бойың қайшылықтан.
Шарт кетесiң шешiм күтпей,
Сөзге бiрақ тұрақтысың.
Нәзiксiң сен өсiмдiктей,
Бәйтеректей қуаттысың.
Ақтарылып бұлақ құсап,
кейде кенет iркiлесiң.
Тұрасың да шырақ құсап,
Найзағайдай сiлкiнесiң.
Жайлау болып көсiлесiң,
Сонсоң қайта қайраласың.
Түбiттей боп есiлесiң,
Тiкенекке айналасың.
Кейде үйдi ұмытасың,
кейде үйге қамаласың.
От сияқты жылытасың,
Оқ сияқты қадаласың.
Өзiңдi мен мүлде бiлдiм,
қайшылықты құбылыссың,
өз еркiңмен бұл өмiрдiң
балын iшпей уын iштiң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шежіреші

  • 0
  • 0

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Көне қала

  • 0
  • 0

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

  • 0
  • 0

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Қарап көріңіз