Өлең, жыр, ақындар

Кемпір лақтырған тас

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 691
Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.
Сөзге босқа жармаспа!
Кереметтi көр ендi, –
Қуат бiтiп сол тасқа
зырлап ала жөнелдi.
Дүниеде көрмедiм
Мұндай қуат күштi мен, –
Зырлады тас шөл, көлдiң
Ормандардың үстiмен.
Бiр зырлаған тоқтамас!
Жұлдыз болып ақты ғой...
Жұдырықтай қара тас
Ұшып бара жатты ғой.
Босқа кетiп қаңғымас!
Қорықпа да, шошыма.
Тиедi екен сол бiр тас
Кiмнiң барып басына?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Бекет ата» басында

  • 0
  • 0

Астасатын Үстiрттiң қиырымен,
басталатын алып ой бүйiрiнен, –
«Бекет ата» басында арқар деген
үйiрiмен жүредi

Толық

Мерез

  • 0
  • 0

Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —

Толық

Алданған үміт

  • 0
  • 0

Ертеңгі күнге
Мойынын соза-соза
Бүкіл елім
Мұңға бөкті.

Толық

Қарап көріңіз