Өлең, жыр, ақындар

Кемпір лақтырған тас

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 803
Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.
Сөзге босқа жармаспа!
Кереметтi көр ендi, –
Қуат бiтiп сол тасқа
зырлап ала жөнелдi.
Дүниеде көрмедiм
Мұндай қуат күштi мен, –
Зырлады тас шөл, көлдiң
Ормандардың үстiмен.
Бiр зырлаған тоқтамас!
Жұлдыз болып ақты ғой...
Жұдырықтай қара тас
Ұшып бара жатты ғой.
Босқа кетiп қаңғымас!
Қорықпа да, шошыма.
Тиедi екен сол бiр тас
Кiмнiң барып басына?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі сурет

  • 0
  • 0

Алтын күз бұл –
сағыныш деп аталар.
Сағыныштан жүрек,
санаң от алар.

Толық

Көп қатарлы үйлер

  • 0
  • 0

Ақындарды шабыт керiп тасқанда
Теңедi оны алып ұлы дастанға...
Ал мен үшiн омарталар сияқты
Биiк үйлер – тiк шаншылған аспанға.

Толық

Таудағы түнгі үрей

  • 0
  • 0

Тауда адастым.
Ұзамай түн басты.
Түнмен бірге
Үрей де келді:

Толық

Қарап көріңіз