Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Әулекі

Темірхан Медетбек

Әулекі

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Сыймайсың аспан асты, жер бетiне.
Даярсың түкiруге ел бетiне.
Өңештi кепкен көндей жыртатұғын
Тап болдық сен сияқты әулекiге.
Жимайсың, –
Бiлем ендi! –
Айылыңды.
Бiлмейсiң кiнә менен айыбыңды.
Қарақан – қара бақыр! – басың үшiн
Талайсың Парасат пен Пайымымды.
Бiлмейсiң мейiрiм мен қайырымды.
(Үмiтiм сенен ендi майырылды).
Танымай жүр екенсiң Жайыныңды! –
Бiр түртiп жоқ қылатын қайығыңды.
Бiр болып сұрқиямен зәлiмменен
Кезiң бұл сөзге ие боп «дәуiрлеген».
Жабысқан балағына Арыстардың
Тұрпатың құрысыншы шәуiлдеген.

Темірхан Медетбек әулекі Темірхан Медетбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрер мұны жан болса егер аңғарар

  • 0
  • 0

Көрер мұны жан болса егер аңғарар.
Аңғарар да өз-өзiнен таң қалар.
Көбейiп-ақ кетiптi ғой, апыр-ай,
Алматыда сауысқан мен қарғалар.

Толық

Табытты қайық, кебінді желкен еттім

  • 0
  • 0

Алып едiм,
Таудай биiк,
Даладай кең едiм.
Жұлдызы құйылып жатқан

Толық

Өрмекші болғанда

  • 0
  • 0

Өрмекшi болғым келдi.
Өрмекшi болдым,
Өрмекшiнiң тiрлiгiн
Көрмекшi болдым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер