Өлең, жыр, ақындар

Әулекі

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 535
Сыймайсың аспан асты, жер бетiне.
Даярсың түкiруге ел бетiне.
Өңештi кепкен көндей жыртатұғын
Тап болдық сен сияқты әулекiге.
Жимайсың, –
Бiлем ендi! –
Айылыңды.
Бiлмейсiң кiнә менен айыбыңды.
Қарақан – қара бақыр! – басың үшiн
Талайсың Парасат пен Пайымымды.
Бiлмейсiң мейiрiм мен қайырымды.
(Үмiтiм сенен ендi майырылды).
Танымай жүр екенсiң Жайыныңды! –
Бiр түртiп жоқ қылатын қайығыңды.
Бiр болып сұрқиямен зәлiмменен
Кезiң бұл сөзге ие боп «дәуiрлеген».
Жабысқан балағына Арыстардың
Тұрпатың құрысыншы шәуiлдеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау батырға анасының айтқаны

  • 0
  • 0

Ей, балам!
Әкең өлгенде
Ішімде қалып ең.
Күйіктен өртеніп,

Толық

Ұшып келе жатқан қаздар

  • 0
  • 0

Көзiн алмай қарап қалды үзiгiп,
бар тiршiлiк,
бар табиғат қызығып, –
су-су етiп ұшып, әне келедi

Толық

Шыңырау

  • 0
  • 0

Шыңырау – өлең,
Шыңырау – күй,
шыңырау – аңыз!
сусап қаңсып жатқан соң құм даламыз

Толық

Қарап көріңіз