Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Құбылу

Тұрсынхан Әбдірахманова

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 614
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.

Тұрсынхан Әбдірахманова құбылу Тұрсынхан Әбдірахманова өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға

  • 0
  • 0

Жаз сынды жамалыңды көрмес бұрын,
Иіле ұсынып қол бермес бұрын,
Қадірмен құрмет тұтар қонағым боп,
Аттады босағамды сөнбес жырын.

Толық

Құдайы қонақ

  • 0
  • 0

Қарамай-ақ сергелдең, сейіліне,
Үңілмей-ақ оның іш пейіліне.
«Үйден ұзап шыққан соң мүсәпір» деп.
Жолаушыны бөлейді мейірімге.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Көктем келді:
көк шығып, жер гүлдеді,
Көкте күн мейірлене елжіреді.
Ашылған жаңа ғана жауқазынның

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер