Өлең, жыр, ақындар

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 581
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шіркін адам!

  • 0
  • 0

Шіркін адам!
Анадан сен,
кіршіксіз де пәк туасың.
Есейген соң

Толық

Өз малым түгел

  • 0
  • 0

Өз малым түгел,
Өзгелерің мейлің қоңыз тер.
Деген тәрізді
Басы ауырмастан келіп көр.

Толық

Тұтқын зары

  • 0
  • 0

Тұншықтырған тамұқ өңір...
Үф деген жел де жоқ,
Мұнда құстар ұша алмайды аспандап.
Жат өлкеге қарғыс атып, сор кезген.

Толық

Қарап көріңіз