Өлең, жыр, ақындар

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 640
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние ісі ақыретке кетпейді

  • 0
  • 0

Дүние ісі ақыретке кетпейді
Кетірем деп кейбіреулер өктейді.
Қаңылтырды жалтыратып ысқанмен
Хас болаттың орынына өтпейді.

Толық

Тепсініп кеп, поэзия

  • 0
  • 0

Тепсініп кеп, поэзия,
Есігіңді ашпадың.
Осқырынып, өлеңіне
Крест қойып басқанын.

Толық

Алыпты тауға теңейміз

  • 0
  • 0

Алыпты тауға теңейміз,
Биікті ғарыш деп атап,
Адамнан артық бар деме
Ендеше не үшін атақ?

Толық

Қарап көріңіз