Өлең, жыр, ақындар

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 468
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкініш

  • 0
  • 0

Бір кезде сенің қиялың еді-ау,
Іздеуші ед мөлдір қара көз нұрын.
Елесіне оның қиналушы ең-ау,
Жүрсе ол бақта жырлап өз жырын.

Толық

Қайтып көрер қақпанды қатты жауып

  • 0
  • 0

Қайтып көрер қақпанды қатты жауып,
Ертеңіңнен жөнелдің қылмай қауіп
Сезбедің-ау, сірә, сен кеткеніңді
Жүрегімнің есігін бірге жауып.

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Армысың, ақын Бердақтың елі,
Әжнияз сүйіп жырлаған өлке!
Бозатау сынды гүлбақтың елі,
Қызыр кеп өлең сыйлаған өлке.

Толық

Қарап көріңіз