Өлең, жыр, ақындар

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 547
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дедім бе ұнамайсың

  • 0
  • 0

Дедім бе ұнамайсың,
Неліктен кінәлайсың?
Өкпе-назыңа жауап
Ісіңнен сұрағайсың.

Толық

Ар кеңесі

  • 0
  • 0

Өмірге адам келмейді атақ үшін,
Сыпайыға бақыт үн қатады шын.
Лауазымның құлынын, көбейгені,
Жасырмаймын жаныма батады шын.

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Көктем – жастық, жаңарудың басы да,
Көктемінде гүлдер таудың тасы да.
Көктемінде көгермес зат бола ма,
Келмейтұғын ажар бар ма нашына?

Толық

Қарап көріңіз