Өлең, жыр, ақындар

Психологиялық өлең

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1466
Мен қазір —
Басқаны түгіл! —
Әзімді өзім
Естімейтін
Тосаңдаймын.
Мен қазір —
Сенсеңіз! —
Өзіме өзім
Кіре алмай,
Өзімді өзім
Аша алмаймын.
Әйтеуір
Ішімде отырған
Бір пәле
Өзімді өзіме
Кіргізбейді.
Бұл не сұмдық,
Не күлгізбейді,
Не жүргізбейді.
Тозған шүберектей
Тозған ойларымды
Олай сүйретем,
Былай сүйретем...
Өзіме кірем деп —
Тарс бекітулі! —
Өзімді өзім
Қалай сындырам,
Қалай күйретем.
Айнала қарасам,
Мені ұққысы,
Мені білгісі кеп
Жұрт келіп тұр...
Құдай-ау,
Оларға не деймін,
Бүгінде
Өзім
Өзіммен егесіп —
Бір-біріне! —
Сырт беріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экологиялық апат

  • 0
  • 0

Жасыл емес, күлгiнбiз!
Ертеңдi ойлап зарықты үн.
Арасында жүрмiз бiз
қатер менен қауiптiң.

Толық

Жасыл тыныштық

  • 0
  • 0

Күн ыстық.
Айналам
жасыл тыныштық.
Жанарың қай жақты қармасын

Толық

Семсер

  • 0
  • 0

Нұры сiңiп қалған сынды арайдың
сәуле шашып жарқ-жұрқ еткен семсерге
қараймын кеп, қараймын.
Әрi сұсты, әрi ғажап сымбатты-ақ

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер