Өлең, жыр, ақындар

Психологиялық өлең

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1380
Мен қазір —
Басқаны түгіл! —
Әзімді өзім
Естімейтін
Тосаңдаймын.
Мен қазір —
Сенсеңіз! —
Өзіме өзім
Кіре алмай,
Өзімді өзім
Аша алмаймын.
Әйтеуір
Ішімде отырған
Бір пәле
Өзімді өзіме
Кіргізбейді.
Бұл не сұмдық,
Не күлгізбейді,
Не жүргізбейді.
Тозған шүберектей
Тозған ойларымды
Олай сүйретем,
Былай сүйретем...
Өзіме кірем деп —
Тарс бекітулі! —
Өзімді өзім
Қалай сындырам,
Қалай күйретем.
Айнала қарасам,
Мені ұққысы,
Мені білгісі кеп
Жұрт келіп тұр...
Құдай-ау,
Оларға не деймін,
Бүгінде
Өзім
Өзіммен егесіп —
Бір-біріне! —
Сырт беріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсекшіге

  • 0
  • 0

Бәрiн де естисiң.
Бәрiн де көресiң.
Естiп, көрмесең –
Өлесiң.

Толық

Нала

  • 0
  • 0

Жерi құт қайнатқан,
Ошағы құрт қайнатқан;
Iбiлiсiңдi iреп,
Албастыңды

Толық

Кейде жылап жала, мұңға батам мен

  • 0
  • 0

Кейде жылап жала, мұңға батам мен.
Ондай кезде сырласам деп жапанмен
бүкiл болмыс бiтiмiммен осынау
табиғатқа сiңiп бара жатам мен.

Толық

Қарап көріңіз