Өлең, жыр, ақындар

Психологиялық өлең

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1547
Мен қазір —
Басқаны түгіл! —
Әзімді өзім
Естімейтін
Тосаңдаймын.
Мен қазір —
Сенсеңіз! —
Өзіме өзім
Кіре алмай,
Өзімді өзім
Аша алмаймын.
Әйтеуір
Ішімде отырған
Бір пәле
Өзімді өзіме
Кіргізбейді.
Бұл не сұмдық,
Не күлгізбейді,
Не жүргізбейді.
Тозған шүберектей
Тозған ойларымды
Олай сүйретем,
Былай сүйретем...
Өзіме кірем деп —
Тарс бекітулі! —
Өзімді өзім
Қалай сындырам,
Қалай күйретем.
Айнала қарасам,
Мені ұққысы,
Мені білгісі кеп
Жұрт келіп тұр...
Құдай-ау,
Оларға не деймін,
Бүгінде
Өзім
Өзіммен егесіп —
Бір-біріне! —
Сырт беріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам демі

  • 0
  • 0

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Депрессия

  • 0
  • 0

Бiлiп өмiр жалғанын
өз-өзiнен ашынып, –
Үмiт пенен арманым
Өлiп жатты асылып.

Толық

Алапат бiр күш бұрқанған

  • 0
  • 0

Алапат бiр күш бұрқанған
бойымды келiп кергенде –
болады бейне алып бiр
бәйтерек өсiп тұрғандай

Толық

Қарап көріңіз