Өлең, жыр, ақындар

Психологиялық өлең

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1622
Мен қазір —
Басқаны түгіл! —
Әзімді өзім
Естімейтін
Тосаңдаймын.
Мен қазір —
Сенсеңіз! —
Өзіме өзім
Кіре алмай,
Өзімді өзім
Аша алмаймын.
Әйтеуір
Ішімде отырған
Бір пәле
Өзімді өзіме
Кіргізбейді.
Бұл не сұмдық,
Не күлгізбейді,
Не жүргізбейді.
Тозған шүберектей
Тозған ойларымды
Олай сүйретем,
Былай сүйретем...
Өзіме кірем деп —
Тарс бекітулі! —
Өзімді өзім
Қалай сындырам,
Қалай күйретем.
Айнала қарасам,
Мені ұққысы,
Мені білгісі кеп
Жұрт келіп тұр...
Құдай-ау,
Оларға не деймін,
Бүгінде
Өзім
Өзіммен егесіп —
Бір-біріне! —
Сырт беріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозторғай

  • 0
  • 0

Тұла бой, жүйке, тамыр шымырлап тұр,
Құлағым, сана, миым шыңылдап тұр, –
Шошынған жұдырықтай жүрек құсап
Бозторғай дала үстiнде шырылдап тұр!

Толық

Түн, қысқы бақ ішінде

  • 0
  • 0

Келiп едiм күн нұры батқан шақта,
Манаурап маужыраған бақтар жаққа,
Кеңiстiкте iлiнiп қалатындай
Жауып жатыр аспаннан аппақ мақта.

Толық

Азған заман

  • 0
  • 0

... Азған заманда
Шындық дегенің —
Үзіліп кетердей
Жіптей жіңішкеріп,

Толық

Қарап көріңіз