Өлең, жыр, ақындар

Табытты қайық, кебінді желкен еттім

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 562
Алып едiм,
Таудай биiк,
Даладай кең едiм.
Жұлдызы құйылып жатқан
Көк аспанмен тең едiм.
Жауларым
Айтқанына жүргiзiп,
Айдауына көндiрмек болды
Менi өлтiрмек болды.
Ернеуi таудай биiк,
Даладай үлкен
Табыт жасады.
Басымды жерге тигiздi
Үстiме кебiн кигiздi.
Бiрақ мен көнбедiм.
Өлтiрем десе де
Өлмедiм.
Табытты қайық еттiм.
Кебiнiн жыртып
Желкен еттiм.
Тәлкек еттiм.
Әлi күнге мен
Табыт-қайықпен
Жүзiп келемiн.
Кебiнiмдi желкен етiп
Албастыдай өкiрген,
Жындай көпiрген
Арасат толқындарын
Бұзып келемiн.
Е, Тәңiрi,
Жолымды оңғара көр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылау

  • 0
  • 0

Ішек-қарыны ақтарылып,
Тұла бойына у құйылған, –
«Елім-айлап»! —
Ғаріп Қаратау жылады.

Толық

Абайға шағыну

  • 0
  • 0

«Алланың өзi де рас, сөзi де рас...»
Күмәнiм жоқ, Данышпан!
Рас! Рас! Рас!
Не iстеймiн бiрақ та

Толық

Нала

  • 0
  • 0

Жерi құт қайнатқан,
Ошағы құрт қайнатқан;
Iбiлiсiңдi iреп,
Албастыңды

Толық

Қарап көріңіз