Өлең, жыр, ақындар

Бақсы

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 561
Елiм тектi едi.
Бiрақ
Орнынан тұра алмайтын
Дерттi едi...
Көзi шоқтай қанталап,
Айналасын
Азан да қазан етiп,
Жын мен перiсiн шулатып
Дабыл мен қобызын арқалап, –
Қалшылдап құтырған,
Оттың үстiнен секiрген,
Өгiздей өкiрген,
Бұлтпен көшiп,
Желге мiнген
Жалба-жұлба бақсы жетiп келдi.
Буырқанған теңiздi
Құмның үстiмен жүргендей
Кешiп келдi.
Шоқ түкiрдi,
От бүркiдi.
Өзiн
Қылышпен тiлiп жiбердi.
Денесiн сығып,
Бүркiттей бүрiп жiбердi.
Дүниедегi
Бүкiл жынын жиды.
Қайнап тұрған суды
Үстiне құйды.
Аусыл бұқадай пысқырды.
Жыландай ысқырды.
Өңешiн жыртып қышқырды.
Жын ұрғандай жылады,
Перi соққандай күлдi.
Бөрiдей ұлыды.
Бөрiбасардай үрдi.
Қып-қызыл қанжар жұтты.
Темiрдi матадай жыртты.
Жауырын қақтырды.
Өзiн өзi
Жерге соқты.
Аспанға лақтырды.
Басын тасқа ұрды.
Шашын
Бытырлатып жұлды.
...Жерiм
Селт етiп қаймықпады.
Елiм дертiнен
Айықпады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұрқанып

  • 0
  • 0

Бұрқанып,
дүрлiгiп,
алқынған,
тiрлiктi төңкерiп тастардай,

Толық

Осылай кете берсек...

  • 0
  • 0

Осылай кете берсек —
Жіңішкеміз ұзіліп,
Жуанымыз қылдай болады;
Қызымыз күңдей,

Толық

Тұтқындар

  • 0
  • 0

Айтар кезде –
Ешқашан да бұққым жоқ.
Айтар кезде –
Ешқашан да бүккiм жоқ.

Толық

Қарап көріңіз