Өлең, жыр, ақындар

Қар басып қалыпты қаланы...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 312
Түн ауған.
Тағы да жалғызбын,
Жанымды торлаған жалқы мұң.
Құлақ сап үніне қар-қыздың,
Мен-дағы қар болып қалқыдым.
Қалқыдым, қар болып қалықтап,
Көкте едім...
Төменге құладым.
Ашуды тұрады алып қап,
Бойымда тулаған бір ағын...
Өзіне нағыз дос тапқандай,
Сезімім ақ қардан тоңбайды, ә?!
Қара жер...
Соры оның батпандай,
Аспанға қайтатын жол қайда?..
Шаттықтың көйлегі тозғасын,
Ұштың ба мәңгіге, бастан бақ?
Қар-қыздың моншақтай көз жасын,
Көрдің бе, аспан жақ?..
Мекенім – баяғы ар-мекен,
Серік қып жүргенім наланы.
... Сілкінер күш онда бар ма екен,
Қар басып қалыпты қаланы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оқы, менің көзімнен

  • 0
  • 0

Ер ең ғой, еңкеймейтін, байтақ-ерен,
Мен саған бәрін қалай айта берем?
Сен-дағы сырымды ұқсаң айтқызбай-ақ,
Мен-дағы жай табар ем.

Толық

Ұлы отан

  • 0
  • 0

Алауыртып атқан кезде құба таң,
Кең даламды, ен даламды ұнатам.
Кіндік қаным саған тамған – ыстықсың,
Атыңыздан айналайын, Ұлы Отан!

Толық

Жас ақынға...

  • 0
  • 0

Көрмек болып дүниенің дауылын,
Таңдадың ба, ұлы өнердің ауырын?
Ақындықтың жолын таңдап тайқылау,
Арманына қадам басқан бауырым!

Толық

Қарап көріңіз