Өлең, жыр, ақындар

Қар басып қалыпты қаланы...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Түн ауған.
Тағы да жалғызбын,
Жанымды торлаған жалқы мұң.
Құлақ сап үніне қар-қыздың,
Мен-дағы қар болып қалқыдым.
Қалқыдым, қар болып қалықтап,
Көкте едім...
Төменге құладым.
Ашуды тұрады алып қап,
Бойымда тулаған бір ағын...
Өзіне нағыз дос тапқандай,
Сезімім ақ қардан тоңбайды, ә?!
Қара жер...
Соры оның батпандай,
Аспанға қайтатын жол қайда?..
Шаттықтың көйлегі тозғасын,
Ұштың ба мәңгіге, бастан бақ?
Қар-қыздың моншақтай көз жасын,
Көрдің бе, аспан жақ?..
Мекенім – баяғы ар-мекен,
Серік қып жүргенім наланы.
... Сілкінер күш онда бар ма екен,
Қар басып қалыпты қаланы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұңғиық көзімде...

  • 0
  • 0

Сезімімді бағаламағаныңды,
Махаббатымды табалағаныңды,
Өзіңнен көр.
Сені шексіз сүйетіндігімді,

Толық

Ақ орамал – адалдықтың айдыны

  • 0
  • 0

Бабам менің баға берген асыра,
Салтым менің!
Баға жетпес асыл, ә!
Иман нұры ақ жүзіңде ойнасын,

Толық

Джульеттаға хат

  • 0
  • 0

Джульетта – сезімнің тәңірі,
Құсаңды сезіндім іштегі.
Тағдырдың кездейсоқ әмірі,
Сезімнен қалайша күшті едің?!

Толық

Қарап көріңіз