Өлең, жыр, ақындар

Міністірдің монологы

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Оу, ағасы!..

Маған неге сансыз айып тағасың?
Бар бәлені бетіме әкеп жағасың.
... Елім үшін егілемін, езілем,
Кім біледі, еңбегімнің бағасын?

Менен басқа қалмаған ба ісіңіз?
Сабыр, сабыр!
Сабаңызға түсіңіз!
Осы мені аңдымасаң бірер күн,
Ауыра ма, ішіңіз?!

Мен жаралған жан шығармын «азапқа»,
Әр ісімді айналдырма мазаққа.
Шетел ассам – еріккеннен жүргем жоқ,
Жайлы қоныс іздеп жүрмін қазаққа!

Көне қоймас жанымдағы дерт емге,
Мен еліткен жан емеспін селтеңге.
Ақша жесем – еріккеннен жегем жоқ,
Қазақ үшін сақтап қоям ертеңге!

Қайран елім!
Қандай ғана сүйікті ең,
Мен өзіңді қашан көрем биіктен?
Шарап ішсем – еріккеннен ішкем жоқ,
Ішкенім рас – қазақ үшін күйіктен!

Мен дегенде дайын екен керісің,
Келісейік!
Сәтті болсын келісім!
... Бүгін тағы түн қатамын ұйқысыз,
Сенің қамың!
Бәрі-бәрі сен үшін!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тіл

  • 0
  • 0

Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Толық

Сүйемін сені

  • 0
  • 0

Сүйемін гүлді,
Бөліскен менімен сырды,
Аялап тұратын жырды.
Сүйемін көкті,

Толық

Қоңырау шал

  • 0
  • 0

Кетсең-дағы жыраққа,
Сенің үнің келе берер құлаққа.
Ұмытқым кеп, алдап көрдім өзімді,
Болмады олай бірақ та.

Толық

Қарап көріңіз