Өлең, жыр, ақындар

Күмән мен күдік басқан күн

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 609
Бүгiн менi
От жағып
Құрта алмайтын,
Оқ атып тесе алмайтын,
Семсер сiлтеп
Жырта алмайтын
Күмән мен күдiк
Басып тұр.
Жаным жасып тұр!
Алатауымның шыңдары
Арық атанның
Өркешiндей боп
Құлап қалғандай.
Көлiм суалып,
Шалғыным
Қурап қалғандай.
Әлдекiмдер,
Жасыл жайлауымды
Түктi кiлемдей орап
Иықтарына сап –
Алып кеткендей.
Ормандарымның
Бұтақтарын турап,
Дiңгек-жiлiктерiн
Шағып кеткендей.
Аққуларымның ұясы,
Бұзылып жатқандай.
Аспанымның алқасы –
Тырналардың тiзбегi –
Быт-шыты шығып
Үзiлiп жатқандай.
Арманым мерт болып
Үмiтiм жанып кеткендей.
Көктегi күнiм тайып,
Айым ауып кеткендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Ұшып қиял ғарышқа
Әрбiр сөзден от тауып,
Айдалада, алыста
Жүретiн ем шөп шауып.

Толық

Шөл

  • 0
  • 0

Шөл бар менде Қызылқұмдай аптаған
өртеп менi ыстығына қақтаған.
Мүмкiн емес өлшеу оның аумағын,
сыйып кетер оған теңiз, тауларың...

Толық

Пейзаж

  • 0
  • 0

Ұлы Алатаудың –
Ұлы керуендей! –
Ауқым-ауқым бұлттарды
Үстiне

Толық

Қарап көріңіз