Өлең, жыр, ақындар

Түгі жоқ кете қойған ұпайының

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 694
Түгі жоқ кете қойған ұпайының,
бірі еді күні кеше сыпайының,
сызданып шыға келді,
аяқ асты
құтыртқан құдайы кім, құқайы кім?
Апыр-ау, не көрінді бұған енді,
бар түгін сыртқа салып шыға келді,
алдына малды салып айдайтындай,
бір өзі жайлайтындай құба белді.
Бірі еді кеше ғана көп кішінің,
кегі де,
кесірлігі жоқ кісінің,
есесін енді бізден алмақшы ма
елден де,
жерден көрген тепкісінің?!
Өтпеген орағытып күзгі мұңнан,
таныс та тату едік біз бұрыннан.
Көңіл-ай,
қарап тұрып қарауытқан,
өмір-ай,
ойда жоқта жүз құбылған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл

  • 0
  • 0

Құлын-тайдай тебісіп, тепкілесіп,
көңіл шіркін көлді ұрттап, кекті кешіп,
қызыл-жасыл дүние оттарына
көкпарына — дүрліккен — кетті ілесіп!

Толық

Барында сері дүнием сендей еркін

  • 0
  • 0

Барында сері дүнием сендей еркін,
Өтсем деп осылайша сөнбей өртім,
Ақтардым жатқан сырды жанға айтылмай,
Сарт та сұрт лапылдап бір жанбай тынбай,

Толық

Майдан

  • 0
  • 0

Бұл да мықты,
ол да асқақ.
Екеуінен сай бар ма,
қане, қане... қол бастап,

Толық

Қарап көріңіз