Өлең, жыр, ақындар

Түгі жоқ кете қойған ұпайының

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 735
Түгі жоқ кете қойған ұпайының,
бірі еді күні кеше сыпайының,
сызданып шыға келді,
аяқ асты
құтыртқан құдайы кім, құқайы кім?
Апыр-ау, не көрінді бұған енді,
бар түгін сыртқа салып шыға келді,
алдына малды салып айдайтындай,
бір өзі жайлайтындай құба белді.
Бірі еді кеше ғана көп кішінің,
кегі де,
кесірлігі жоқ кісінің,
есесін енді бізден алмақшы ма
елден де,
жерден көрген тепкісінің?!
Өтпеген орағытып күзгі мұңнан,
таныс та тату едік біз бұрыннан.
Көңіл-ай,
қарап тұрып қарауытқан,
өмір-ай,
ойда жоқта жүз құбылған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таза жерге тамса да кіндік қаның

  • 0
  • 0

Таза жерге тамса да кіндік қаның,
қарағым-ай, қайтейін, тілді ұқпадың!
Балалықпен, не керек, білмедің-ау,
сұлулық бар тірлікте — сұмдық барын.

Толық

Үндемейсің...

  • 0
  • 0

Жоққа бола
тағы да ерегестік,
Енді
осылай ұлғая бере ме өштік?

Толық

Ақ шағалам

  • 0
  • 0

Ақ шағалам!
өзің барда болып па ем басқаға алаң,
Өзің барда, апыр-ау, көзге іліп пе ем,
аяғымның астында жатса ғалам!

Толық

Қарап көріңіз